QUO VADIS

ΗΡΩΙΚΩΣ ΖΕΙΝ

Ιωάννη Συκουτρή

Η Ηρωική Αντίληψις Της Ζωής

Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότι η Ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος, κάθε γενεάς, αποτελεί μίαν συνεχή μ ε τ ά β α σ ι ν προς κάτι άλλο, προς κάτι ανώτερον. Όχι προς ένα διαφορετικόν είδος οργανικού όντος (τον υπεράνθρωπον π.χ. του Nietzsche), αλλά προς το να γίνη φορεύς μιας ανωτέρας, δηλαδή εντονωτέρας και πλουσιωτέρας μορφής της Ζωής. Έτσι κάθε άνθρωπος αξιόλογος είν’ ένας πρόδρομος, που αντλεί το νόημα της υπάρξεώς του όχι από το παρελθόν ούτ’ από το παρόν, αλλ’ από το μέλλον και μόνον. Το παρελθόν ως παρελθόν το αγνοεί, προς το παρόν ευρίσκεται εις πόλεμον συνεχή. Όχι μόνον προς εκείνο το παρόν, το οποίον δεν είν’ εις την ουσίαν του παρά επιβίωσις του παρελθόντος, ή μάλλον διατήρησις του σώματος αυτού οφειλομένου εις την δειλίαν ή την νωθρότητα των συγχρόνων ανθρώπων• ο ηρωικός άνθρωπος μάχεται και προς το γνήσιον παρόν, το παρόν που ζη γύρω του και ζη μέσα του.
Και εδώ ακριβώς κείται η τ ρ α γ ι κ ό τ η ς του ηρωικού ανθρώπου. Ριζωμένος είναι βαθύτατα εις το παρελθόν, τού οποίου είναι το εκλεκτότερον κάρπισμα• μέσα του συμπυκνώνει εις μοναδικόν βαθμόν εντάσεως το παρόν – και όμως αρνείται το παρόν και το μάχετ’ εν ονόματι του μέλλοντος, το οποίον ζη ο ίδιος προληπτικώς μόνον ως πραγματικότητα μέσα του. Και το μάχεται με τα όπλα και την ρώμην της ψυχής του, που είναι του παρόντος όπλα και ρώμη, το οποίον κατ’ αυτόν τον τρόπον χρησιμοποιεί ταυτοχρόνως και καταπολεμεί. Έτσι τοποθετεί ο ίδιος τον εαυτόν του, εκλέγων ούτως ειπείν το επικινδυνότερον σημείον, μέσα εις την ορμήν και την οργήν παντοδαπών συγκρούσεων. Συγκρούσεων προς τούς συγχρόνους του, οι οποίοι τον μισούν, διότι μισούν το μέλλον εις το πρόσωπόν του. Συγκρούσεων προς τον ίδιον τον εαυτόν του, μιας πάλης μεταξύ της πραγματικότητάς του, που ανήκει εις το παρόν, και των δυνατοτήτων του, που ανήκουν εις το μέλλον, που ε ί ν α ι το μέλλον, που θα τας πολεμήση και πάλιν εν ονόματι άλλων δυνατοτήτων από την στιγμήν που θα γίνουν πραγματικότης.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον ζη τ α υ τ ο χ ρ ό ν ω ς ο ηρωικός άνθρωπος τον μεγαλύτερόν του πόνον και την μεγαλυτέραν του ελπίδα. Ζη την συντριβήν και τον πόνον του, αλλά ζη μαζί και την ηθικήν αναγκαιότητα του πόνου και του χαμού του. Κάτι περισσότερον: Ερωτεύεται την συντριβήν του, την χαίρετ’ εκ των προτέρων, αντλεί την ιλαρωτέραν του ακριβώς παρηγορίαν από την συντριβήν του.
Αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς – περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματ’ άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ’ άστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων. Αλλά θα το κάνη όχι από πνεύμ’ αλτρουισμού και εθελοθυσίας υπέρ των άλλων. Εις την ετοιμότητα του κινδύνου τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η α ι σ θ η τ ι κ ή, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότ’ είναι π ρ ο ν ό μ ι ο ν των εκλεκτών (όχι καθήκον ή πράξις φιλανθρωπίας) να συντρίβωνται υ π έ ρ των άλλων, υ π ό των άλλων – το πολυτιμότερον προνόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν’ ο καρπός – αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση, διά ν’ αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν’ εκείνος που θάπτεται διά να εορτασθή η α ν ά σ τ α σ ι ς, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει.Αλλ’ ο ηρωικός άνθρωπος δεν δείχνεται εις την συντριβήν του μόνον, ή και εις την ετοιμότητα έστω προς συντριβήν. Ειδεμή, η ηρωική αντίληψις θα ήτο ιδεώδες θανάτου μόνον όχι μορφή ζωής -και τι ζωής! Ο ηρωικός άνθρωπος και μόνος αυτός ζη έ ν τ ο να και π λ ο ύ σ ι α ολόκληρον την ζωήν. Αλλά το να ζήση έντονα δεν σημαίνει δι’ αυτόν ό,τι συνήθως νοούμεν με την έκφρασιν αυτήν: να δοκιμάζη άφθονα και δυνατά τας απολαύσεις και τας ηδονάς της Ζωής.
Δεν τας αγνοεί βέβαια τας απολαύσεις της Ζωής ο ηρωικός άνθρωπος αλλά τας δοκιμάζει τόσον, όσον χρειάζεται να τας ξεπεράση, τας γνωρίζει τόσον, ώστε να εννοή, ότι κατά βάθος παραλύουν μάλλον την δύναμιν του ανθρώπου, και ας τού χαρίζουν την ψευδαισθησίαν της εντατικότητος και της πλησμονής. Έπειτα, τας απολαύσεις αναζητεί εκείνος που ζητεί να πάρη από την Ζωήν, όχι εκείνος που έχει να της δώση – και σε πλουτίζει όχι το να παίρνης αλλά το να δ ί δ η ς.Η έντονος αυτή ζωή είναι κατ’ ανάγκην π ο λ υ μ ε ρ ή ς, τόσον πολυμερής, ώστε να την ευρίσκουν πολυπράγμονα όσοι μετρούν τον πλούτον των εκλεκτών φύσεων με την πενίαν της ιδικής των, όσους δεν αφήνει ο φθόνος ν’ αναγνωρίσουν εις ένα σύγχρονόν των τον όλβον των αγαθών, που δεν έχουν εκείνοι. Ο ηρωικός άνθρωπος χαίρεται πολλάς μορφάς ζωής συγχρόνως, και τας χαίρεται όχι εξωτερικώς, σαν αισθητικόν θέαμα ή διά να ικανοποιήση την περιέργειάν του. Μ έ σ α τ ο υ ζη όλας αυτάς τας μορφάς της Ζωής, τας αφομοιώνει μέσα του και τας αποδίδει με τον προσωπικόν του τρόπον. Η ψυχή του ομοιάζει μ’ ένα έδαφος λιπαρόν και βαθύ, εις το οποίον κάθε σπόρος άνετα θ’ ανθοβολήση και θα καρπίση. Έτσι μεταμορφώνεται, χωρίς να χάνη τον εαυτόν του. Ζη ταυτοχρόνως με πολλούς, όπως ο τραγικός ποιητής ο μεγαλοφυής, που ζη μέσ’ απ’ όλα του τα πρόσωπα, και όμως παραμένει ο ίδιος και ως ύπαρξις και ως διάνοια. Και δεν ζη μόνον πολλάς μορφάς Ζωής• συγκλονισμούς συγκλονίζεται πολλούς, συντριμμούς συντρίβεται πολλούς, μυρίους θανάτους αποθνήσκει.
Αλλ’ η πολυμέρεια αυτή δεν σημαίνει και δ ι ά σ π α σ ι ν, απώλειαν έρματος ατομικού, διάχυσιν και θόλωμα του πυρήνας της προσωπικότητας – αυτό συμβαίνει στους πολλούς, όταν ποτέ θελήσουν να είναι πολυμερείς. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον η πολυμέρεια δεν αίρει τη συγκέντρωση• τη καθιστά ισχυροτέρα, την α π ο δ ε ι κ ν ύ ε ι ισχυροτέραν. Δεν θα ήτον ηρωικός άνθρωπος, αν δεν ήτο μία δυνατή προσωπικότης, και δυνατή προσωπικότης σημαίνει ισχυρόν κεντρικόν εγώ, που να συγκρατή τας ψυχικάς περιπετείας και τα εξωτερικά περιστατικά, τα πετάγματα και τα ενδιαφέροντα εις μίαν σφικτοδεμένην ενότητα όχι μόνον χρονικής διαδοχής, αλλά συνοχής λογικής, αναγκαιότητος ηθικής.
Η πολυμέρεια του ηρωικού ανθρώπου παρέχει πολλάκις την εντύπωσιν αντιφατικότητος. Είναι τόσον πλουσία η προσωπικότης του, ώστε το καθένα της μέρος, η καθεμία της πλευρά, θα ημπορούσε ν’ αποτελή (και αποτελεί διά τους πολλούς) έναν αυτόνομον κόσμον, διαφορετικόν από τον κόσμον που θα ημπορούσε ν’ αποδώση μία άλλη πλευρά του. Είναι λοιπόν ν’ άπορής πώς οι πολλοί τας ευρίσκουν ασυμβιβάστους; Αλλ’ ο ηρωικός άνθρωπος δεν ομοιάζει με τους καλούς και φρονίμους αμαξάδες, οι οποίοι οδηγούν το αμαξάκι των «βραδέως αλλ’ ασφαλώς» από τους δρόμους τους στρωτούς και τους ήσύχους προς το τέρμα, που άλλοι καθώρισαν. Με τον ηνίοχον ομοιάζει, που κυβερνά τέσσαρα, οκτώ ίσως θυμοειδή άλογα – και το καθένα των σπεύδει ασυγκράτητον προς αυτοβούλους κατευθύνσεις. Τα κυβερνά με δυνατό χέρι, χωρίς όμως και να εξουδετερώνη εκείνων την ορμητικότητα και την επαναστατικότητα. Ειδεμή, τί θέλγητρον θα είχε δι’ αυτόν η ηνιοχεία; Το «βραδέως αλλ’ ασφαλώς» δεν το ξέρει• λογαριάζει και τας πτώσεις, διότι μόνον όπου υπάρχουν πτώσεις δίδετ’ ευκαιρία και ανυψώσεων.Πράγματι ο π ό λ ε μ ο ς κι ο κ ί ν δ υ ν ο ς είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχ’ η ε π ι τ υ χ ί α. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε νίκη• είναι νίκη εξωτερική, εξωτερικός πλουτισμός εις επιτεύγματα και κέρδη – να σαν τα ρεκόρ συγχρόνου αθλητού, που μετρούνται με δευτερόλεπτα και υφεκατοστόμετρα. Αλλ’ ο ηρωικός ζητεί την νίκην εκείνου που χαίρεται το ότι επολέμησε, το ότι εκινδύνευσε, το ότι αντέστη την νίκην ως ευκαιρίαν μόνον να ζήση έντόνους και αγωνιώδεις στιγμάς. Και παρομοία νίκη συνυπάρχει κάλλιστα με την αποτυχίαν εις τους αντικειμενικούς σκοπούς, καθώς η αποτυχία των τριακοσίων εις τας Θερμοπύλας…
Αλλωστε γενικώς η επιτυχία είναι διά τον ηρωικόν άνθρωπον μία λέξις, μία πραγματικότης ίσως -όχι α ξ ί α. Δεν την ξέρει, ούτε τον ξέρει εκείνη. Αν επίστευεν ολιγώτερον εις τον εαυτόν του, θα ήτο δι’ αυτό απογοητευμένος. Αν επίστευεν ολιγώτερον εις της Μοίρας την σοφίαν, θα ήτο απαισιόδοξος. Αλλ’ επιτυχία σημαίνει πραγματοποίησις σκοπού, που ευρίσκετ’ έξω μας, κι εκείνος έχει μ έ σ α τ ο υ τον σκοπόν και το νόημα της υπάρξεώς του. Απέναντι αυτού τίποτε δεν μετρεί, ούτ’ ή ζωή του ούτ’ η ευτυχία του. Και τί μεγαλύτερον θα ημπορούσεν η επιτυχία να τού προσφέρη;
Έπειτα η επιτυχία σημαίνει φρόνησιν, και η φρόνησις είναι προσαρμογή της ψυχής προς τα πράγματα, κ α τ α β ι β α σ μ ό ς δηλαδή και ολιγάρκειά της, διά να συμμορφωθή προς την καθημερινότητα του εξωτερικού κόσμου. Ενώ η σοφία και η αποστολή του ηρωικού είναι ν’ α ν α β ι β ά σ η τα πράγματα προς την ψυχήν του, να τα γεμίση με νόημα τόσον, ώστε να γίνουν αντάξιά του. Δι’ αυτό παρέχει την εντύπωσιν άφρονος κι ε ί ν α ι άφρων.Έχει την αφροσύνην του παιδιού, που στερείται την πολυύμνητον αυτήν πείραν της πραγματικότητας, η οποία είναι κατά βάθος όκνος και ολιγοπιστία. Ενώ το παιδί είναι παιδί, ακριβώς διότι πιστεύει, διότ’ ημπορεί ακόμη να πιστεύη, ανεπιφύλακτα. Ο ηρωικός άνθρωπος είν’ ο αιωνίως νέος – τι να την κάνη την φρόνησιν; Είναι διά τους πεζούς και τους νοικοκυραίους, που βαδίζουν ήσυχα και ομαλά τον δρόμον της ζωής των. Εκείνος όμως δεν βαδίζει• χορεύει.Αυτός είν’ ο λόγος που θεωρείται και είναι άνθρωπος α β ο ή θ η τ ο ς εις την συνήθη πρακτικήν ζωήν. Και ένας άλλος λόγος: δεν έχει τη φρόνησιν να δ υ σ π ι σ τ ή προς τους γύρω του. Να δυσπιστή προς τί; Διά ν’ αποφύγη κινδύνους; Μα αυτούς είναι ακριβώς, που αναζητεί η ψυχή του. Τούς αναλαμβάνει όχι από επαγγελματικήν συνήθειαν η από βιοποριστικόν καταναγκασμόν -οι ακροβάται και οι θηριοδαμασταί θα ήσαν τότε οι ηρωικώτεροι των ανθρώπων- αλλ’ ως εσωτερικήν προσταγήν της μοίρας του, ως το ιερώτερον δικαίωμα που τού δημιουργεί η υπεροχή του. Οι πολλοί καμαρώνουν δι’ όσους κινδύνους απέφυγαν, όχι δι’ όσους υπεβλήθησαν• περιγράφουν τας επιτυχίας, που επραγματοποίησαν, και υπερηφανεύονται διά την εξυπνάδα των. Αλλά διά τον ηρωικόν άνθρωπον, το είδαμεν: η επιτυχία δεν αποτελεί ούτε κριτήριον ούτε ιδεώδες• ιδεώδες του και κριτήριον: να ζήση δυνατός και ωραίος. Και είναι γενναιότερον και ωραιότερον ν’ αδικηθής παρά ν’ αδικήσης, να εξαπατηθής παρά να εξαπατήσης.‘Αλλωστε προς τί να εξαπατήση; Εξαπατούν οι ετεροκεντρικοί, αυτοί που ασχολούνται διαρκώς με τους άλλους, διά να τούς αντιγράφουν ή να τούς φθονούν ή και τα δύο μαζί. Απασχολούνται κατ’ ανάγκην, αφού δεν είναι τόσον πλούσιον το εγώ των, ώστε να τούς απασχολή εκείνο έντονα και ικανοποιητικά. Ο ηρωικός όμως αποτελεί ο ίδιος κ έ ν τ ρ ο ν τ ο υ ε α υ τ ο ύ τ ο υ, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τούς άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μοναξιάς του. Δι’ αυτό δεν καταδέχεται να φθονή, μήτε να παραβγαίνη με τούς άλλους• δεν χρειάζεται να βεβαιώνη εις τον εαυτόν του μ’ αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του.
Πουθενά δεν φαίνεται περισσότερον η υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α του ηρωικού ανθρώπου, παρά εις τον τρόπον που διεξάγει τους λεγομένους αγώνας ιδεών. Δεν αποβλέπει ποτέ εις το να νικήση. Τι θα ειπή να νικήση; Να δεχθούν τας απόψεις του; Συμφορά! Ο ίδιος ξέρει τι τού εστοίχισεν ως που να καταλήξη εις αυτάς, τι τ ό λ μ η εχρειάσθη – sapere aude, λέγει ο αρχαίος ποιητής – τι εσωτερικήν ω ρ ί μ α ν σ ι ν προϋποθέτει. Έτσι, ανησυχεί μάλλον παρά ποθεί εκείνον, που θα τας δεχθή κατ’ επιταγήν ή ως προϊόν μιας συντόμου συζητήσεως.
Διά ν’ αποκτήση μήπως ο π α δ ο ύ ς; Είν’ αληθές, ότι πολλοί αισθάνονται την ανάγκην να κάνουν προπαγάνδαν διά τας ιδέας των, σαν να φοβούνται, ότι δεν θα είναι ορθαί, αν δεν τας ανεγνώριζαν και άλλοι, κατά το δυνατόν πολυαριθμότεροι. Αλλ’ εκείνος γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμενον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ’ η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει. Όχι το τ ι πιστεύεις, αλλά το π ώ ς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις. Ότι τας θεμελιώδεις, τας ζωτικάς πεποιθήσεις σού ρυθμίζει κατά βάθος η μοίρα σου, όχι τανάπαλιν. Και η μοίρα σου είναι κάτι απολύτως προσωπικόν• δεν ημπορείς μήτε να το δανεισθής, μήτε να το δανείσης. Έπειτα τι σημαίνει διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο αριθμός; Εκείνος θέλει, και ως πνευματικός άνθρωπος ακόμη, να εργάζεται, όχι να συνεργάζεται• είναι ανδρικώτερον…
Έτσι κι όταν υπερασπίζη τας απόψεις του, δεν το κάνει διά να τας επιβάλη• αλλά διά να μείνη οποίος είναι. Και ακριβώς το να είναι οποίος είναι, αποτελεί εις τα μάτια των άλλων πολλάκις, αυτό και μόνον, πολεμικήν. Η ύπαρξίς του και μόνη εξεγείρει το μίσος• αρκεί να περιγράφη απλώς πώς είναι, και προκαλεί αντιπάθειαν• τόσον μεγάλον μέρος από το μέλλον αντιπροσωπεύει! Διότι το μέλλον είναι σκοτεινόν, και είν’ ολίγοι που δεν φοβούνται το σκοτάδι, οι πολλοί το φοβούνται, και ο φόβος των παίρνει πολλάκις την μορφήν αντιπαθείας.Κι όμως σπείρει άφθονα τα γεννήματα του νου του. Τα σπείρει, διότι δεν ημπορεί να κάνη διαφορετικά• όπως το δέντρον που τινάζει τούς καρπούς του σαν ωριμάσουν, είτ’ ευρίσκοντ’ αποκάτω είτε όχι αυτοί που θα τούς είναι χρήσιμοι. Έτσι κι ο ηρωικός άνθρωπος: διδάσκει, παρασυρόμενος από την πίστιν του• ομιλεί περί αυτής, υποκύπτων εις την εσωτερικήν ορμήν ν’ ανακοινώση -όχι ν’ ανακοινώση• ν α τ ρ α γ ο υ δ ή σ η μάλλον, την χαράν του και τους θησαυρούς του- να φωνάξη την αγάπην του, και διαβεβαιώνει κάθε φοράν το αγαπημένον του πρόσωπον πόσον τ’ αγαπά, όχι διά να το πείση ούτε διότι φαντάζεται πως αμφιβάλλει, αλλά μόνον διότι ευχαριστείται ο ίδιος κάθε φοράν να τ’ ακούη. Έτσι και ο ηρωικός άνθρωπος: είτε προφορικώς αναπτύσσει προς ένα κοινόν, είτε γράφει, κατά βάθος είν’ ο ίδιος ακροατής και αναγνώστης του εαυτού του. Ομιλεί ενώπιον των άλλων, διά ν’ ακούση ο ίδιος την φωνήν του δυνατώτερα, διαυγέστερα, συνειδητότερα.
Υπερήφανος είναι, όχι εγωιστής. Δι’ αυτό σπαταλά τον εαυτόν του. Η ευτυχία του είναι ν α δ α π α ν ά, ακριβέστερον ακόμη: ν α δ α π α ν ά τ α ι. Ανεξάντλητος όπως είναι, δεν ξέρει αριθμητικήν. Είναι τόσον πλούσιος, ώστε θ’ αναπληρώση εύκολα (το ξέρει) κάθε ζημίαν• προς τι λοιπόν να την υπολογίζη; Υπολογίζει ο πτωχός• ο πλούσιος κλείνει τα μάτια, απλώνει το χέρι, και σκορπά… Όσα και να σκορπίση, πάντοτ’ εκ του περισσεύματος θα είναι.
Εκ του περισσεύματος αντλεί κι η μεγαλοδωρία του ηρωικού ανθρώπου. Αφρόντιστα και αδίστακτα σπαταλά τα πλούτη του, την δραστηριότητά του, την υγείαν του, την ρωμαλεότητα της ψυχής και του νου του. Σκορπά την αγάπην του χωρίς ανταλλάγματα, έτοιμος να πληρώση εκείνους που θα θελήσουν να την δεχθούν. Σκορπά τας συγκινήσεις, τους ενθουσιασμούς και την φλόγα, τα κάλλη και τα ρίγη της ψυχής του και είναι τόσον πολλά τα πολύτιμ’ αυτά πετράδια, ώστε ο πτωχός και ο κακός υποπτεύουν πως θα πρέπει κίβδηλα να είναι• ειδεμή, θα τα εμοίραζεν έτσι, τόσον αμέριμνα, τόσον αλύπητα; Σκορπά του νου του τα γεννήματα, που είναι δι’ αυτόν βιώματα ψυχής, χωρίς να κατοχυρώνη συγγραφικώς την πατρότητά των, να έτσι σαν τον ήλιον που ακτινοβολεί παντού το φως του. 
Κι ο ήλιος δεν έχει μετρητήν του φωτός• έχουν αι ηλεκτρικαί εταιρείαι μόνον.
Και είν’ η χαρά του να σκορπά: όλα τ’ αγαθά της γης τα εκτιμά όχι ως κ τ ή μ α τ α, αλλ’ ως χ ρ ή μ α τ α (με την αρχαίαν σημασίαν της λέξεως εκ του χρώμαι), ως δαπανήματα δηλαδή. Ή μάλλον πιστεύει πως αγαθά δεν είναι• γ ί ν ο ν τ α ι αγαθά, αφ’ ης στιγμής και εφ’ όσον δαπανώνται. Εις την εργασίαν καθυποβάλλεται με ανεπιφύλακτον προθυμίαν. Την δέχεται αυτονόητα και χαρωπά, αφού είναι κάτι βαρύ και δύσκολον, αφού ζωή σημαίνει δι’ αυτόν δράσις και κά¬ματος. Εργάζεται από την επιθυμίαν να χρησιμοποιή τας δυνάμεις του σώματος και της ψυχής εις έργα δύσκολα, εργάζετ’ αισθητικώς, καθώς ένας αθλητής.
Το ίδιον και εις την πνευματικήν του εργασίαν: Δεν μελετά διά να γράψη ένα βιβλίον – η σκέψις είναι δι’ αυτόν κάτι που το ζη, όχι κάτι που το γράφει – ή διά να επιτύχη εν αξίωμα. Μέσα του θέλει να πλουτίση, να πλουτίση ακόμη με την χαράν που δίδει ένα δύσκολον ζήτημα. Προχείρως έτσι σκορπά ένα πλήθος προσωπικών στοχασμών (προσωπικών και όταν έχη απ’ άλλους λάβει την αφετηρίαν της σκέψεως), που ένας άλλος θα επροφύλασσε ζηλοτύπως. Μα ο ηρωικός άνθρωπος αγνοεί την ζηλοτυπίαν.
Κι είναι φυσικόν• αφού διατηρεί ζωντανά και καθαρά τα χαρίσματα του γνησίου αριστοκράτου: την μοναξιά του, το αίσθημα της ανεπιμειξίας, το θάρρος και την ικανότητα προς περιφρόνησιν, τας μακροχρονίους αφοσιώσεις, την αρχοντικήν μεγαλοδωρίαν. Προ παντός το αίσθημα της προσωπικής τιμής, ενώπιον της οποίας όλα τ’ άλλα, πλούτος και μόρφωσις, εξουσία και υγεία, είν’ ένα μηδέν.Η ζωή ενός ανθρώπου, καθώς αυτού που περιέγραψα, δεν ημπορεί παρά να είναι σύντομος. Σύντομος όχι πάντοτε με την κοινήν σημασίαν• ημπορεί κάποτε να ζήση και πολλά χρόνια, αλλά πάντα θα είν’ ολίγα, σχετικώς με την πλησμονήν της ζωτικότητός του. Άλλωστ’ η ηλικία είναι κάτι σχετικόν• δεν μετρείται πάντως με την διάρκειαν, με το περιεχόμενόν της μετρείται. Είν’ έννοια ηθική, όχι αστρονομική.
Συνήθως όμως είναι σύντομος και υπό την συνήθη χρήσιν της λέξεως. Σύντομος, διότι ο ηρωικός άνθρωπος περνά ολόκληρον την ζωήν του εις το πολυκίνδυνον μέτωπον του πολέμου. Σύντομος διότι πάντοτε είναι, από την μοίραν του και μόνην οδηγούμενος, ε ρ α σ ι θ ά ν α τ ο ς.Βαδίζει προς τον θάνατον όχι διά ν’ αναπαυθή, όχι διότι εβαρέθηκε την ζωήν, όχι διότι εδειλίασεν ενώπιον αυτής, όχι από μαρασμόν και εξάντλησιν των δυνάμεών του. Ο ηρωικός άνθρωπος δεν υ φ ί σ τ α τ α ι τον θάνατον. Δι’ αυτόν και ο θάνατος ακόμη δεν είναι π ά σ χ ε ι ν, είναι π ρ ά τ τ ε ι ν. Είναι η τελευταία πράξις, με την οποίαν επισφραγίζει όλας του τας άλλας πράξεις. Τούς δίδει αυτή το νόημα• διότι και η Ζωή όλη είναι μία διαρκής αρχή, και η αρχή το νόημά της αντλεί από το τέλος, του οποίου είν’ η αρχή. Και είναι το τέλος ο θάνατος, αλλά και η τελείωσις.Αλλ’ ο πληθωρισμός της ζωής είναι τόσος μέσα του, ώστε και ο θάνατός του δεν είν’ εκμηδένισις πλέον. Μεστώνει από περιεχόμενον, από ηθικήν αναγκαιότητα, πλημμυρίζει από την χαράν και την ωραιότητα μιας τελευταίας νίκης – παρόμοια με τον ήλιον, ο οποίος, κλίνων προς την δύσιν, ενδύεται την πορφυράν του μεγαλοπρέπειαν.Αν θα είν’ εκούσιος ο θάνατος ή ακούσιος, δεν έχει σημασίαν. Διά τον ηρωικόν άνθρωπον ο θάνατος είναι πάντοτ’ ε κ ο ύ σ ι ο ς, αφού ο δρόμος, που συνειδητά εδιάλεξε και βαδίζει, μοιραίως και αναγκαίως οδηγεί προς τα εκεί. Άλλωστε διαλέγει συνήθως ο ίδιος τον θάνατόν του και την ώραν του, με την εσώψυχον πίστιν ότι δικαίωμά του απόλυτον είναι: Αν θέλης να γεννηθής και πότε θέλεις να γεννηθής, δεν εξαρτάτ’ από την συγκατάθεσίν σου• το να φύγης όμως από την Ζωήν και πότε να φύγης, αυτό αφήκεν ο Θεός εις την ιδικήν σου, την υπεύθυνον διαγνώμην. Και είναι βαρεία και δύσκολος αυτή η ευθύνη – διά τούτο και η ορμή προς αυτοσυντηρησίαν είναι τόσον ισχυρά.
Αλλ’ εκούσιος ή ακούσιος ο θάνατος του ήρωος, είναι πάντοτε μία έκρηξις ηφαιστείου. Να έτσι εξαφνικά σπα το δοχείον της ζωής του, συντρίβεται και συντρίβει όλα γύρω του, φλέγεται και φλέγει, φωτίζεται και φωτίζει – και τρομάζουν οι δειλοί και ταπεινοί και φθονεροί. Οργή Κυρίου…

ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Σχετικά με Κέννεντυ εδω και την fed εδω

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ : PART 2

“When it becomes serious, you have to 

lie”

Jean-Claude Juncker,

 Luxembourg PM and Head Euro-Zone Finance Minister

…untruths, Trojan Lies, once they become established and accepted in an -alleged- democratic society, that society is lost and bound to die. Prosperity can hide that fact temporarily, but prosperity never lasts forever. I’ve said it before, and I’ll say it again: this is not a financial crisis, it’s a political one. 

article below reposted from here

Ποιος λέει αλήθεια για τη δραχμή; Το SPIEGEL, ο Σόιμπλε ή η κυβέρνηση;;;;

Στην σημερινή έκδοση της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», ο αρθρογράφος του συγκεκριμένου άρθρου στο SPIEGEL, κ. Κρίστιαν Ράιερμαν, επαναλαμβάνει ρητά και κατηγορηματικά ότι «Είδα την απάντηση του Σόϊμπλε με τα μάτια μου» και επιπλέον σημειώνει «Η δική σας κυβέρνηση έστειλε το ερώτημα για τη δραχμή».

Έπειτα από αυτή τη δήλωση του Γερμανού αρθρογράφου, τρεις εμπλέκονται στο θέμα αυτό (ο πιο πάνω αρθρογράφος, ο κ. Σόϊμπλε και η ελληνική κυβέρνηση) και ένας από τους τρεις λέει ψέματα. Σας παρακαλούμε να απαντήσετε, εσείς τι πιστεύετε;

Είτε λέει ψέματα ο Γερμανός αρθρογράφος και τίποτα δεν είδε ως δήθεν απάντηση του κ. Σόϊμπλε, είτε ο κ. Σόϊμπλε έκανε μια απάντηση πάνω σε ανύπαρκτο ελληνικό αίτημα, είτε πράγματι η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε αίτημα διερεύνησης των επιπτώσεων σε περίπτωση τυχόν αποχώρησης από το ευρώ.

Ποιος λέει αλήθεια;

Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε πως αυτή η φημολογία αγγίζει τα όρια του εγκλήματος. Οφείλει λοιπόν,…. ως πρωθυπουργός μιας σοβαρής χώρας και ενός σοβαρού λαού να υποβάλει αμέσως μήνυση στον συντάκτη του άρθρου και αγωγή πολλών εκατομμυρίων στο περιοδικό SPIEGEL, για προσβολή της κυβέρνησης και της χώρας, για βλάβη των ελληνικών συμφερόντων και για ηθική βλάβη του ελληνικού λαού. Έτσι κάνουν οι σοβαρές κυβερνήσεις και δεν κυνηγάνε μόνο μικροκάναλα και blogs.

Θα το κάνει ή όχι;

Μας έχουν καταντήσει λαό για τα μπάζα. Όποιος γουστάρει παίζει παιχνίδια σε βάρος μας και με τις αγωνίες μας. Μας έχουν κάνει να τρέχουμε δεξιά και αριστερά σαν πανικόβλητη αγέλη, σύμφωνα με τις φήμες που εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα ή ακόμα έπειτα από την όποια φάρσα, είτε αυτή είναι ένα απλό email από οποιονδήποτε που θέλει να κάνει πλάκα είτε είναι κάποιο τηλεφώνημα φάρσα για δήθεν βόμβα, που αναστατώνει καθημερινά τις ζωές μας. Εκεί έχουμε καταντήσει. Κρίμα. Γίναμε λαός ασόβαρος, που δεν τον παίρνει κανείς στα σοβαρά. Και αυτό γιατί εμείς πρώτοι έχουμε παραδώσει τις τύχες μας και τις εξουσίες μας, να τις διαχειρίζεται εν λευκώ ένα σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς. Επόμενο ήταν.

Την Παρασκευή το βράδυ αναστατώθηκε ολόκληρος ο ελληνικός λαός με την βόμβα που εξαπέλυσε το SPIEGEL, σε σημείο που αν κάτι τέτοιο γινόταν σε ώρα που ήταν ανοιχτές οι τράπεζες, θα σημειωνόταν αγελαίος πανικός.

Κρίμα, κρίμα, κρίμα. Ποιος θα μας προστατέψει άραγε;;

Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/05/spiegel_627.html

more greek posting on the issue here 

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ 50 ΔΙΣ – Εγγυήσεις περιουσιακών στοιχείων ή εσόδων από πωλήσεις τους θα μας ζητήσει η Ε.Ε. αν επιμηκύνουμε το δάνειο των 110 δις

article below reposted from here

EU Seeks Collateral for More Greek Aid; Trichet Reiterates Restructuring “Not on the Agenda”, Market Reiterates “Trichet is a Pompous Fool”

Once again ECB president Jean-Claude Trichet thinks he can tell the market what is going to happen. And once again the bond market says Trichet is a stubborn, arrogant fool.

Trichet Says No Greek Debt Restructuring

Please consider Trichet: Restructuring of Greek debt is “not on the agenda”

Greek debt restructuring, anticipated by markets, is “not on the agenda,” insisted Thursday the president of the European Central Bank Jean-Claude Trichet in Helsinki. Greece has adopted a plan of budget cuts, said Jean-Claude Trichet. “The important thing is to fill point,” he added, saying that it is the only way for this country to regain its “credibility” in the markets.

Trichet Says No Irish Debt Restructuring

The ECB sings the same tune for Ireland as noted in Trichet reiterates opposition to Irish debt restructuring

EUROPEAN CENTRAL Bank (ECB) chief Jean-Claude Trichet has reiterated his opposition to any debt restructuring by Ireland, saying the terms of the EU-IMF bailout plan for the State have been approved by “the entire world”.

Mr Trichet’s remarks before a committee of the European Parliament come against the backdrop of demands for the renegotiation of key elements of the deal by Fine Gael and Labour, which hope to be in government within weeks.

“We have plans. The plans have to be executed, have to be implemented in the best fashion possible as has been the case the world over and it is very, very important in my opinion not to confuse things,” he said.

“We have a programme, approved by the international community, approved by the IMF board, the entire world, approved by the European [Union], approved and financed by the IMF and the European [Union].

Complete Nonsense

The world did not approve these bailouts. Instead, the bailouts were approved by the creditor nations at the expense of the debtor nations for the sole benefit of creditor nation banks.

Greece, Ireland, and Portugal cannot possibly pay back debts on the terms “agreed to” and Trichet is an arrogant fool if he thinks he can dictate his will on the markets.

Greek 2-Year Government Bonds

Ireland 2-Year Government Bonds

Portugal 2-Year Government Bonds

Collateral for Extra Greek Aid

Bloomberg reports EU Said to Consider Requiring Collateral for Extra Greek Aid

European Union officials may require Greece to provide collateral for aid as policy makers struggle to prevent the euro area’s first sovereign debt restructuring, said a person with direct knowledge of the situation.

Expanding the 110 billion-euro ($158 billion) lifeline Greece received last year may mean that assets or revenue from asset sales are used to secure extra funds, the person said. Demanding collateral, an idea floated last year by Finland, may help avoid a political backlash against bailouts.

European Union finance officials, who held an unannounced meeting last night in Luxembourg, are preparing the help to ease a debt burden that some investors say will lead to a restructuring. Other steps may include lower interest rates or longer maturities on bailout loans, said Norbert Barthle, budget spokesman for German Chancellor Angela Merkel’s ruling party.

“We think that Greece does need a further adjustment program,” Luxembourg Prime Minister Jean-Claude Juncker, who chairs the group of euro-area finance ministers, said after yesterday’s gathering. “We’re not discussing the exit of Greece from the euro area. This is a stupid idea — no way.”

Greece has already received an extension on bailout loans this year and policy makers in Athens say another lengthening would help avoid a broader restructuring.

Increasing aid may run into opposition in Germany and Finland, where bailouts have sparked a backlash. Finnish Finance Minister Jyrki Katainen, who suggested seeking collateral for Ireland for its November bailout, is leading talks to form a government that may include the euro-skeptic True Finns party.

The True Finns oppose the bailout for Portugal and see a Greek default as inevitable.

“It’s a question of time before a default will happen,” Party leader Timo Soini told Bloomberg Television May 5. “The bailout doesn’t work; we have seen that in Greece.”

Whole World Except ECB Thinks Default is Coming

If Trichet wants to address the world he would be advised to ponder what the world minus the ECB thinks of his statements. With the ECB emergency bailout fund nearly used up, and with Germany and Finland in opposition to more bailouts, it has now come down to “margin maintenance”, which is to say, no more loans without collateral.

What if Greece tells the ECB to “go to hell”? What if Ireland does the same? What happens as soon as Spain needs a bailout?

I will tell you what happens: This whole mess will quickly go spinning totally and completely out of control. Thus, all this posturing and grandstanding by Trichet is not doing him or the ECB any good. The sooner Trichet accepts the obvious, the better off Europe will be.

The idea that sovereign debt cannot be defaulted on is preposterous. If it wasn’t preposterous, Greek bonds would be trading at the same yield as German bonds.

If the bond market consistently and persistently insists haircuts are coming, I am not going to argue.

Perhaps at the emergency meeting this weekend, they manage to put another Band-Aid on the wound. Unfortunately, what’s needed is an amputation.

Greece Denies Discussing Abandoning the Euro

The Telegraph reports Greek prime minister denies talking about plan to leave the euro 

A German news magazine set off a flurry of speculation among markets and caused the euro to fall sharply against the dollar after it reported discussions of a plan for Greece to leave the euro and return to the drachma – a move which would trigger a financial and political earthquake.

George Papandreou, the Greek prime minister, who also attended the clandestine gathering, said: “The meeting in Luxembourg was aimed at discussing various logical steps. But these wild scenarios are very negative for everyone, for the Greek public, for foreign interests who want to invest in Greece.

“These are groundless reports, provocations put out by irresponsible people aimed at speculation, at profiteering.”

Jean-Claude Juncker, head of the group of euro zone finance ministers who attended the meeting, also scrambled to deny that Greece was considering a secret plan to withdraw. “We have not been discussing the exit of Greece from the euro area,” he said. “This is a stupid idea. It is an avenue we would never take.”

Arrogance of Jean-Claude Junker

Jean-Claude Juncker, head of euro zone finance ministers (not to be confused with ECB head Jean-Claude Trichet), is also an arrogant fool. It is not up to the EU finance ministers to tell countries what they can or cannot do. If Greece decided to abandon the Euro, there is not a damn thing Junker can do about it.

Greece in Nasty Bind

Note that Greece is in a particularly nasty bind because its pension plans are loaded up with Greek sovereign debt garbage. Imagine what a default would do to the value of those bonds and the value of those pensions.

That pension debt, which Greece should have dumped long ago is the only reason Greece is so adamant there will not be a default. For the same reason it may be stuck with the Euro.

Perhaps Greece foolishly does pledge collateral. If so, it will be interesting which islands it is prepared to lose because the bond market says default is coming regardless of what Trichet thinks or what Greek Prime Minister George Papandreou thinks or says.

article below reposted from here 

Jean-Claude Juncker, Luxembourg PM and Head Euro-Zone Finance Minister says “When it becomes serious, you have to lie”

Earlier today in EU Seeks Collateral for More Greek Aid; Trichet Reiterates Restructuring “Not on the Agenda”, Market Reiterates “Trichet is a Pompous Fool” I Called ECB President Jean-Claude Trichet and Luxembourg Prime Minister Jean-Claude Junker, a pair of arrogant, pompous fools.


I failed to mention that Jean-Claude Junker readily admits something we should all know anyway, that he is a blatant liar.


Please consider Market jitters bring difficult choice between truth and lies for politicians, spokespeople

On March 29, when speculation swirled that Portugal needed a bailout, Prime Minister Jose Socrates denied — again — that that would happen despite clearly unsustainable market pressures.

“I’m sick of saying we won’t” be requesting help, he told journalists.

Just eight days later, in a chastened appearance on national television, Socrates did just that.

For Jean-Claude Juncker, the prime minister of Luxembourg, the threat of immediate market turbulence means the usual norms of transparency don’t apply.

“When it becomes serious, you have to lie,” Juncker, who as the chairman of the regular meetings of eurozone finance ministers is one of the currency union’s key spokesmen, said in recent remarks.

When you readily admit you are a liar, why should anyone ever believe you?

Note that “serious” is subject to a huge variance interpretation. Also note that any time someone does think “things are serious”, the only reasonable course of action is to assume an admitted liar is indeed lying.

If the market presumes you are lying, what good does it do to lie? Indeed, the market might over-react not understanding the seriousness of the lie, or even if it is a lie.

Now, given that Junker is a liar, precisely why should anyone possibly believe him when he says there was no discussion of Greece leaving the Euro? In fact, given that things are clearly “serious”, why should we believe a single thing he says.

I had missed this admission by Junker and I thank Ilargi at Automatic Earth for pointing it out in Trojan Lies . (ed- an excellent link)

article below reposted from here

EU Said to Consider Requiring Collateral for Extra Greek Aid

European Union officials may require Greece to provide collateral for aid as policy makers struggle to prevent the euro area’s first sovereign debt restructuring, said a person with direct knowledge of the situation.

Expanding the 110 billion-euro ($158 billion) lifeline Greece received last year may mean that assets or revenue from asset sales are used to secure extra funds, the person said. Demanding collateral, an idea floated last year by Finland, may help avoid a political backlash against bailouts.

European Union finance officials, who held an unannounced meeting May 6 in Luxembourg, are preparing the help to ease a debt burden that some investors say will lead to a restructuring. Other steps may include lower interest rates or longer maturities on bailout loans, said Norbert Barthle, budget spokesman for German Chancellor Angela Merkel’s ruling party.

“We’ll just have to bite the bullet,” Barthle said in an interview yesterday from his district in the state of Baden- Wuerttemberg. “We need to help Greece help itself. What’s the alternative? We don’t want to be pushed over the edge into restructuring.”

Greek bonds have tumbled since mid-April when German officials indicated they wouldn’t oppose a restructuring. Greece denied a report in Germany’s Spiegel magazine May 6 that said it threatened to withdraw from the euro.

‘Further Adjustment’

“We think that Greece does need a further adjustment program,” Luxembourg Prime Minister Jean-Claude Juncker, who chairs the group of euro-area finance ministers, said after the May 6 gathering. “We’re not discussing the exit of Greece from the euro area. This is a stupid idea — no way.”

Greece has already received an extension on bailout loans this year and policy makers in Athens say another lengthening would help avoid a broader restructuring.

Increasing aid may run into opposition in Germany and Finland, where bailouts have sparked a backlash. Finnish Finance Minister Jyrki Katainen, who suggested seeking collateral for Ireland for its November bailout, is leading talks to form a government that may include the euro-skeptic True Finns party.

The True Finns oppose the bailout for Portugal and see a Greek default as inevitable.

“It’s a question of time before a default will happen,” Party leader Timo Soini told Bloomberg Television May 5. “The bailout doesn’t work; we have seen that in Greece.”

Speculation Dismissed

European finance chiefs and the Greek government dismiss restructuring as a possibility. “We were excluding the restructuring option which is discussed heavily in certain quarters of the financial markets,” Juncker said.

The euro slid after the Spiegel report, declining 1.5 percent in New York trading May 6 to $1.4316. U.S. stocks pared gains and Treasuries rose as reports of the meeting stoked speculation that a restructuring may be in the works.

Greek Prime Minister George Papandreou said the report of a possible euro exit was made up and the government was handling the country’s debt in the best way possible, Kathimerini newspaper reported.

Abandoning the euro would have “catastrophic” consequences, Greek Finance Minister George Papaconstantinou told Italian newspaper La Stampa. Public debt would double, consumer spending power would be “shattered” and the country would sink into a “war-like recession,” he said.

Speaking to reporters in Athens yesterday, Papaconstantinou said the government is determined to implement the bailout plan to overhaul the economy. “Markets are still jittery and we will do all that’s necessary to calm them.”

EU Agenda

Finance chiefs from France, Germany, Italy and Spain and European Union Economic and Monetary Affairs Commissioner Olli Rehn also attended the May 6 session in Luxembourg.

Beyond Greece, the agenda included the Portugal bailout, a successor to European Central Bank President Jean-Claude Trichet, whose term ends in October, and details of the crisis- fighting program to take effect in 2013, a separate European official said.

Papaconstantinou attended and briefed on the state of the Greek economy, the Athens-basedFinance Ministry said in a statement, adding there was no discussion of Greece’s status as a member of the euro area.

The meeting came a year after the EU put together an unprecedented 750 billion-euro backstop on a Sunday night in Brussels to end the debt contagion that began in Greece. It hasn’t worked so far. Ireland and Portugal have since been bailed out and Greece has been forced to fend off suggestions that it was headed to default.

Restructuring More Likely

The Wall Street Journal, citing an unidentified senior euro-zone government official, reported yesterday that Greece has asked its euro-zone partners to ease the country’s deficit targets. Separately Kathimerini said the Greek government requested at the May 6 meeting an extension of the bailout program by two to four years, without saying how it got the information.

“The likelihood of a restructuring of Greek market debt this year has gone up,” David Mackie, London-based chief European economist at JPMorgan Chase & Co., said in a note May 6.

Greece has about 330 billion euros in outstanding bonds, according to a May 5 report by UBS AG. The Swiss bank estimates that 22 percent is held by Greeks and Cypriots, the ECB has 19 percent and the EU and International Monetary Fund together have about 11 percent.

About 22 billion euros will mature this year and 33 billion euros next year, according to an April 29 ING Groep NV report.

Greek bonds have declined since the 2010 bailout, with yields on two-year notes reaching a euro-era record of 26.27 percent on April 28. The extra yield investors demand to hold Greek 10-year debt over comparable German bonds widened 4 basis points to 1,233. Greece was supposed to return to markets next year even as its debt peaks at 159 percent of gross domestic product.

To contact the reporter on this story: James Neuger in Brussels at jneuger@bloomberg.net; Brian Parkin in Berlin at bparkin@bloomberg.net

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

περίεργα δημοσιεύματα απο το Σπήγκελ κατάλληλα για Σαββατοκύριακο με αγρυπνίες….

Και για περισσότερες “ανησυχητικές φήμες” κλικ εδω απο το capital.gr

reposted from here αναδημοσίευση απο εδω

μετάφραση εδω

Athens Mulls Plans for New Currency

Greece Considers Exit from Euro Zone

By Christian Reiermann

REUTERS

A protest against austerity measures in Athens. 

Greece is considering leaving the euro zone, according to sources in the German government.

The debt crisis in Greece has taken on a dramatic new twist. Sources with information about the government’s actions have informed SPIEGEL ONLINE that Athens is considering withdrawing from the euro zone. The common currency area’s finance ministers and representatives of the European Commission are holding a secret crisis meeting in Luxembourg on Friday night.

Greece’s economic problems are massive, with protests against the government being held almost daily.
Now Prime Minister George Papandreou apparently feels he has no other option:
SPIEGEL ONLINE has obtained information from German government sources knowledgeable of the situation in Athens indicating that Papandreou’s government is considering abandoning the euro and reintroducing its own currency.

Alarmed by Athens’ intentions, the European Commission has called a crisis meeting in Luxembourg on Friday night. The meeting is taking place at Château de Senningen, a site used by the Luxembourg government for official meetings. In addition to Greece’s possible exit from the currency union, a speedy restructuring of the country’s debt also features on the agenda. One year after the Greek crisis broke out, the development represents a potentially existential turning point for the European monetary union — regardless which variant is ultimately decided upon for dealing with Greece’s massive troubles.

Given the tense situation, the meeting in Luxembourg has been declared highly confidential, with only the euro-zone finance ministers and senior staff members permitted to attend. Finance Minister Wolfgang Schäuble of Chancellor Angela Merkel’s conservative Christian Democratic Union (CDU) and Jörg Asmussen, an influential state secretary in the Finance Ministry, are attending on Germany’s behalf.

‘Considerable Devaluation’

Sources told SPIEGEL ONLINE that Schäuble intends to seek to prevent Greece from leaving the euro zone if at all possible. He will take with him to the meeting in Luxembourg an internal paper prepared by the experts at his ministry warning of the possible dire consequences if Athens were to drop the euro.

“It would lead to a considerable devaluation of the new (Greek) domestic currency against the euro,” the paper states. According to German Finance Ministry estimates, the currency could lose as much as 50 percent of its value, leading to a drastic increase in Greek national debt. Schäuble’s staff have calculated that Greece’s national deficit would rise to 200 percent of gross domestic product after such a devaluation. “A debt restructuring would be inevitable,” his experts warn in the paper. In other words: Greece would go bankrupt.

It remains unclear whether it would even be legally possible for Greece to depart from the euro zone. Legal experts believe it would also be necessary for the country to split from the European Union entirely in order to abandon the common currency. At the same time, it is questionable whether other members of the currency union would actually refuse to accept a unilateral exit from the euro zone by the government in Athens.

What is certain, according to the assessment of the German Finance Ministry, is that the measure would have a disastrous impact on the European economy.

“The currency conversion would lead to capital flight,” they write. And Greece might see itself as forced to implement controls on the transfer of capital to stop the flight of funds out of the country. “This could not be reconciled with the fundamental freedoms instilled in the European internal market,” the paper states. In addition, the country would also be cut off from capital markets for years to come.

In addition, the withdrawal of a country from the common currency union would “seriously damage faith in the functioning of the euro zone,” the document continues. International investors would be forced to consider the possibility that further euro-zone members could withdraw in the future. “That would lead to contagion in the euro zone,” the paper continues.

Banks at Risk

Moreover, should Athens turn its back on the common currency zone, it would have serious implications for the already wobbly banking sector, particularly in Greece itself. The change in currency “would consume the entire capital base of the banking system and the country’s banks would be abruptly insolvent.” Banks outside of Greece would suffer as well. “Credit institutions in Germany and elsewhere would be confronted with considerable losses on their outstanding debts,” the paper reads.

The European Central Bank (ECB) would also feel the effects. The Frankfurt-based institution would be forced to “write down a significant portion of its claims as irrecoverable.” In addition to its exposure to the banks, the ECB also owns large amounts of Greek state bonds, which it has purchased in recent months. Officials at the Finance Ministry estimate the total to be worth at least €40 billion ($58 billion) “Given its 27 percent share of ECB capital, Germany would bear the majority of the losses,” the paper reads.

In short, a Greek withdrawal from the euro zone and an ensuing national default would be expensive for euro-zone countries and their taxpayers. Together with the International Monetary Fund, the EU member states have already pledged €110 billion ($159.5 billion) in aid to Athens — half of which has already been paid out.

“Should the country become insolvent,” the paper reads, “euro-zone countries would have to renounce a portion of their claims.

επίσης απο εδώ με σχολιασμό

FRIDAY, MAY 6, 2011

Euro Whacked by Reports that Greece May Leave the Eurozone?

The Euro has fallen from roughly 1.49 to the dollar to 1.43 in a mere two days, which is a huge move. Many pundits have argued that the ECB’s newly accommodative stance is the trigger, but there may be additional forces at work. Most experts have deemed the idea that any eurozone member would exit the currency to be simply inconceivable, that it would be too costly and disruptive.
But with the hair shirt that Greece is being asked to wear, all bets may be off.

As of this juncture, this reports in Der Spiegel does not appear to have gotten traction among the Usual Suspects in the MSM. Headline: “Greece Considers Exit from Euro Zone” (hat tip readers John M and Illya F).

SPIEGEL ONLINE has obtained information from German government sources knowledgeable of the situation in Athens indicating that Papandreou’s government is considering abandoning the euro and reintroducing its own currency.

Alarmed by Athens’ intentions, the European Commission has called a crisis meeting in Luxembourg on Friday night…

Sources told SPIEGEL ONLINE that Schäuble intends to seek to prevent Greece from leaving the euro zone if at all possible. He will take with him to the meeting in Luxembourg an internal paper prepared by the experts at his ministry warning of the possible dire consequences if Athens were to drop the euro.

“It would lead to a considerable devaluation of the new (Greek) domestic currency against the euro,” the paper states. According to German Finance Ministry estimates, the currency could lose as much as 50 percent of its value, leading to a drastic increase in Greek national debt. Schäuble’s staff have calculated that Greece’s national deficit would rise to 200 percent of gross domestic product after such a devaluation. “A debt restructuring would be inevitable,” his experts warn in the paper. In other words: Greece would go bankrupt.

It remains unclear whether it would even be legally possible for Greece to depart from the euro zone. Legal experts believe it would also be necessary for the country to split from the European Union entirely in order to abandon the common currency. At the same time, it is questionable whether other members of the currency union would actually refuse to accept a unilateral exit from the euro zone by the government in Athens.

Σχόλιο Yves here. 


So what will they do if Greece refuses to observe niceties and bolts anyhow? 
Send in tanks?
I’m curious as to what punishments might be visited on Greece if it chooses to exit.
 Iceland had a very rocky six months when its banking system failed but it is now on track for a solid recovery. This example cannot have been lost on Greece. Back to the story:

What is certain….is that the measure would have a disastrous impact on the European economy.

“The currency conversion would lead to capital flight,” they write. And Greece might see itself as forced to implement controls on the transfer of capital to stop the flight of funds out of the country. “This could not be reconciled with the fundamental freedoms instilled in the European internal market,” the paper states. In addition, the country would also be cut off from capital markets for years to come.

Σχόλιο Yves here. 


This “you’ll never borrow again” threat is greatly exaggerated. In fact, investors like borrowers who have cleaned up their balance sheets. That’s why Chapter 11 works. Argentina’s default and end of dollarization proved salutary, with the country now performing better on virtually every economic indicator than its Latin American peers. The big difference is that it did not have to recreate a stand-alone currency, which would be a huge operational hurdle for Greece. Back to the article:

In addition, the withdrawal of a country from the common currency union would “seriously damage faith in the functioning of the euro zone,” the document continues. International investors would be forced to consider the possibility that further euro-zone members could withdraw in the future. “That would lead to contagion in the euro zone,” the paper continues.

Moreover, should Athens turn its back on the common currency zone, it would have serious implications for the already wobbly banking sector, particularly in Greece itself. The change in currency “would consume the entire capital base of the banking system and the country’s banks would be abruptly insolvent.” Banks outside of Greece would suffer as well. “Credit institutions in Germany and elsewhere would be confronted with considerable losses on their outstanding debts,” the paper reads.

The European Central Bank (ECB) would also feel the effects. The Frankfurt-based institution would be forced to “write down a significant portion of its claims as irrecoverable.” In addition to its exposure to the banks, the ECB also owns large amounts of Greek state bonds, which it has purchased in recent months. Officials at the Finance Ministry estimate the total to be worth at least €40 billion ($58 billion) “Given its 27 percent share of ECB capital, Germany would bear the majority of the losses,” the paper reads.

The problem with some of this logic is that the Greek debt should already be written down severely. Most experts estimate losses in the range of 50% to 70%. So large losses exist but have not been recognized.

The interesting question is whether this threat by Greece is serious or mere posturing. We may find out sooner than many expect.

MyLessThanPrimeBeef says:

May 6, 2011 at 3:33 pm

Was there a story about a boy who cried, ‘It’s fine, no problem here,’ three times before he got eaten by the dragon, when doing otherwise would have alerted villagers to rush to his rescue?

Reply

Lurker says:

May 6, 2011 at 3:36 pm

Greece just wants some leverage to bargain for better terms on their debts. That’s all that’s going on IMO.
No credible threat of leaving the EU.

Reply

bmeisen says:

May 6, 2011 at 3:42 pm

If Greece left I would immediately start planning a vacation there, assuming the exchange rate would heavily favor euro holders like me. And there might also be a boom for Greek agriculture because the prices in the EU for Greek exports can’t get much lower without disrupting their segments. I suspect they’ll stay about as high as they are now and the Greeks will party. I mean we now pay about 15 euros a kilo for organic Greek fish. I can’t imagine it dropping to 7.

Reply

F. Beard says:

May 6, 2011 at 3:44 pm

Yves here. This “you’ll never borrow again” threat is greatly exaggerated.
Agreed. Furthermore, the ability to service debt is the ability to not borrow at all. When will governments realize this?

“If the Nation can issue a dollar bond it can issue a dollar bill. 

The element that makes the bond good makes the bill good also. The difference between the bond and the bill is that the bond lets the money broker collect twice the amount of the bond and an additional 20%. Whereas the currency, the honest sort provided by the Constitution pays nobody but those who contribute in some useful way. It is absurd to say our Country can issue bonds and cannot issue currency. Both are promises to pay, but one fattens the usurer and the other helps the People.” 

Thomas Edison

Furthermore, Greece should legalize private currencies to tempt its black market into the open and to provide a healthy check and balance on government spending. Who needs the discipline of a foreign central bank when Greece’s own private sector could provide that needed check and balance?

Reply

financial matters says:

May 6, 2011 at 4:02 pm

http://www.ft.com/cms/s/0/43801510-e10a-11de-af7a-00144feab49a.html?nclick_check=1
12/08/2009
Timebomb for the Euro
Greek Debt Poses a Danger to Common Currency
By Wolfgang Reuter
A national bankruptcy in Greece would have a serious impact on Germany, where many banks have invested heavily in the high-yield Greek treasury bonds — after borrowing the money to buy the bonds from the European Central Bank (ECB) or other central banks at rates of 1-2 percent. Making money doesn’t get much easier — as long as the Greeks remain solvent.
A London investment banker is betting on the continued decline of prices for Greek bonds in the short term, while simultaneously waiting for the right time to start buying the securities again. He jokes: “If someone has €1,000 in debt, he has a problem. If someone has €10 million in debt, his bank has a problem. And the bank, in this case, is Europe.”

Reply

attempter says:

May 6, 2011 at 4:07 pm

I’m not getting my hopes up. Unfortunately, I agree that it’s probably a bluff.
But it’s a testament to how insane this world has gone that no amount of common sense or empirical experience seems to convince the citizenry of any of these prey countries (except Iceland, yet they too have only had a half-hearted response) that the Euro was a scam which is not in the interest of anyone but the banksters of Germany and France.
There’s hysteria screaming, “Why would Greece do this?” But a rational person would ask, why didn’t they do it a long time ago? And they’re probably not serious about doing it now…

OSAMA BIN LADEN : THE END – PART 2

Η δήλωση της αμερικανίδας ΥΠΕΞ κας Κλίντον για την επιτυχή έκβαση της “επιχείρησης εκτέλεσης” του Οσάμα Μπίν Λάντεν.

Ο πρόεδρος Ομπάμα, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον και μέλη του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας παρακολουθούσαν ζωντανά την εξέλιξη της επιχείρησης κατά του Οσάμα Μπιν Λάντεν μέσα από το δωμάτιο στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ο Λευκός Οίκος δημοσίευσε και σχετικές φωτογραφίες.

Πώς έγινε η επιχείρηση

“Μια ολιγομελής ομάδα καταδρομέων των ειδικών δυνάμεων, που μεταφέρθηκαν τη νύχτα της 1ης Μαΐου με ελικόπτερο στην περιοχή όπου βρισκόταν το κρησφύγετο του Οσάμα μπιν Λάντεν, κοντά στην πρωτεύουσα του Πακιστάν, Ισλαμαμπάντ, εκτέλεσαν τον ηγέτη της Αλ Κάιντα με μία σφαίρα στο στήθος και μία στο κεφάλι, σύμφωνα με δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, ενώ παράλληλα διευκρίνισαν ότι ο ηγέτης της αλ Κάιντα δεν ανταπέδωσε τα πυρά.

Εξάλλου, η γυναίκα που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της επιχείρησης των Αμερικανών καταδρομέων δεν είναι τελικά μία από τις συζύγους του, όπως είχε μεταδοθεί νωρίτερα με βάση εκτιμήσεις του Τζον Μπρέναν, κορυφαίου συμβούλου του Αμερικανού προέδρου σε θέματα τρομοκρατίας, ο οποίος είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους, ότι χρησιμοποιήθηκε σαν ανθρώπινη ασπίδα, ίσως και εθελοντικά, κατά την ανταλλαγή πυρών.

Εντούτοις άλλος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου διέψευσε το γεγονός, λέγοντας πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όπως ενημέρωσε, η σύζυγος του Άραβα τρομοκράτη τραυματίστηκε, αλλά δεν σκοτώθηκε από την επίθεση των αντρών των ειδικών δυνάμεων του στρατού.

Σύμφωνα με το Associated Press, το οποίο επικαλείται Αμερικανό αξιωματούχο, μαζί με τον Λάντεν στο οίκημα –που χρησιμοποιούσε ως καταφύγιο τα τελευταία 6 χρόνια – κατά τη διάρκεια της επιχείρησης εκτέλεσής του βρίσκονταν 23 παιδιά και 9 γυναίκες.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η ομάδα των US Navy SEALs που εκτέλεσε την αποστολή πριν βάλει φωτιά στο σπίτι απέσπασε υλικό που περιεχόταν σε σκληρούς δίσκους, DVDs και έγγραφα, ενώ ο άνθρωπος που οδήγησε τους Αμερικανούς στα ίχνη του Λάντεν κατονομάστηκε ως ο κούριέρ του ονόματι Sheikh Abu Ahmed από το Κουβέιτ.

Περιμένοντας τις φωτογραφίες του Μπιν Λάντεν

«Δεν θα αφήσουμε να υπάρξει καμία αμφιβολία για το αν τον πιάσαμε», είπε ο αρμόδιος σύμβουλος του Λευκού Οίκου.
Το Αμερικανικό Πεντάγωνο διαθέτει βίντεο με την ταφή στη θάλασσα της σορού του Μπιν Λάντεν και δεν αποκλείεται να το δώσει σύντομα στη δημοσιότητα, σύμφωνα με το Associated Press.
Όπως μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ, ο Λευκός Οίκος έχει στην κατοχή του φωτογραφίες της σορού του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Όπως μετέδωσε το BBC, αργά το βράδυ της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε στον Λευκό Οίκο συζήτηση ανάμεσα σε εκείνους που πιστεύουν ότι πρέπει να δοθούν οι φωτογραφίες, προκειμένου να μην υπάρχουν αμφιβολίες και σε άλλους που κρίνουν τις φωτογραφίες πολύ σκληρές για να δημοσιοποιηθούν.
Για το θέμα ρωτήθηκε ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου σε θέματα τρομοκρατίας, Τζον Μπρέναν που υπογράμμισε ότι ήδη έχει δοθεί μία τεράστια ποσότητα πληροφορίων για τον θάνατο του Μπιν Λάντεν και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο στη συνέχεια να δημοσιοποιηθούν νέα στοιχεία. «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να μην αμφισβητεί κανείς ότι πιάσαμε τον Μπιν Λάντεν», είπε ο Τζον Μπρέναν.

Νωρίτερα, ανώνυμοι αξιωματούχοι, που επικαλείται το CNN, σημείωναν ότι η επιχείρηση στο Ααμποτάντ του Πακιστάν είχε στόχο να σκοτώσει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και όχι να τον συλλάβει ζωντανό. Αντίθετα ο Τζον Μπρέναν υποστήριξε ότι «εάν μπορούσαμε να τον πιάσουμε ζωντανό θα το κάναμε», ενώ σημείωσε ότι οι πακιστανικές Αρχές δεν γνώριζαν τίποτα για την αμερικανική επιχείρηση με στόχο τον διαβόητο τρομοκράτη.

Παράλληλα, σύμφωνα με το Associated Press, ανώνυμοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα επιβεβαίωσαν ότι τα αποτελέσματα της εξέτασης DNA στη σορό του Μπιν Λάντεν «έδειξαν ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είναι σίγουρα νεκρός κατά 99,9%». Ωστόσο δεν έδωσαν λεπτομέρειες για το πού και πότε έγινε το τεστ DNA.

Σύμφωνα με αναλυτές, δεν αποκλείεται οι Αμερικανοί να είχαν πάρει στο παρελθόν δείγματα DNA από συγγενείς του Μπιν Λάντεν, ώστε σε περίπτωση που τον συλλάβουν να μπορέσουν να κάνουν την ταυτοποίηση.

Ανώνυμος αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης που επικαλούνται τα διεθνή δίκτυα επιβεβαίωσε ότι η σορός του Μπιν Λάντεν τάφηκε στη θάλασσα, με βάση τα έθιμα των Μουσουλμάνων χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

«Σήμερα είναι μια καλή μέρα για την Αμερική. Ο κόσμος είναι πιο ασφαλής και είναι ένα καλύτερο μέρος εξαιτίας του θανάτου του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Σήμερα θυμηθήκαμε ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε», είπε σε εκδήλωση το απόγευμα το Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα.

Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον είπε νωρίς το μεσημέρι ότι «η δικαιοσύνη αποδόθηκε» και εξέφρασε συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων σε επιθέσεις της Αλ Κάιντα. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μάχη να σταματήσουμε την Αλ Κάιντα δεν θα τελειώσει με τον θάνατο του Μπιν Λάντεν».

«Το μήνυμά μας προς τους Ταλιμπάν παραμένει το ίδιο. Δεν μπορείτε να περιμένετε να φύγουμε, δεν μπορείτε να υπερισχύσετε, αλλά έχετε την επιλογή να εγκαταλείψετε την Αλ Κάιντα», είπε η Χίλαρι Κλίντον.

Απειλές από τους Ταλιμπάν του Πακιστάν

Μετά την είδηση του θανάτου του Οσάμα Μπιν Λάντεν οι Ταλιμπάν του Πακιστάν πραγματοποίησαν απειλές για επιθέσεις κατά κυβερνητικών ηγετών, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος Ασίφ Άλι Ζαρντάρι, του πακιστανικού στρατού και των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Τώρα οι Πακιστανοί ηγέτες, ο πρόεδρος Ζαρντάρι και ο στρατός θα είναι οι πρώτοι στόχοι μας. Η Αμερική θα είναι ο δεύτερος στόχος μας», είπε στο πρακτορείο Reuters από αδιευκρίνιστη τοποθεσία ο Εχσανουλάχ Εχσάν, εκπρόσωπος των Ταλιμπάν του Πακιστάν.

Φόβοι για αντίποινα = Αυξημένο επίπεδο συναγερμού

Ανοιχτά οι Αμερικανοί αξιωματούχοι εκφράζουν φόβους για αντίποινα από την Αλ Κάιντα μετά τη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Ήδη τη Δευτέρα οι ΗΠΑ εξέδωσαν ταξιδιωτική οδηγία για ολόκληρο τον κόσμο, επισημαίνοντας ότι υπάρχει το ενδεχόμενο χρήσης βίας κατά των πολιτών της στο εξωτερικό.

«Δεδομένης της αβεβαιότητας και της αστάθειας που επικρατούν, οι Αμερικανοί πολίτες που βρίσκονται σε περιοχές όπου πρόσφατα γεγονότα θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιαμερικανική βία, καλούνται σθεναρά να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους εκτός σπιτιού και ξενοδοχείου και να αποφεύγουν τις μαζικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις», αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

“Τα κτίρια της αμερικανικής κυβέρνησης σε όλο τον κόσμο παραμένουν σε αυξημένο επίπεδο συναγερμού. Τα κτίρια αυτά μπορεί να κλείνουν προσωρινά ή να αναστέλλουν περιοδικά υπηρεσίες τους, ώστε να προχωρήσουν σε μια αποτίμηση της ασφάλειάς τους”, προσθέτει το υπουργείο στην ανακοίνωση.

Παράλληλα και η Γερμανία προειδοποίησε σήμερα τους πολίτες της που ταξιδεύουν στο εξωτερικό να είναι προσεκτικοί μετά τον θάνατο του Μπιν Λάντεν, έπειτα από την προειδοποίηση και των ΗΠΑ προς τους πολίτες τους για πιθανά αντίποινα “

Και μετα το Matrix της δορυφορικής αναμετάδοσης της “επιχείρησης εκτέλεσης” στον κλειστό κύκλο θεατών, σε λιγότερο απο 48 ώρες το εργαστήρι του Χόλλυγουντ ετοιμάζεται να βγάλει την ιστορία σε μeγαλύτερα ακροατήρια. Διαβάσαμε εδω και αναδημοσιεύουμε…

Kathyrn Bigelow To KILL BIN LADEN

• 

Just hours after Osama Bin Laden’s death at the hands of U.S. Navy seals on Sunday, we wrote an article predicting how long it would take for a film version of the history making events to be put into production. Turns out, it’s going to be a lot sooner than any of us could have imagined.

Deadline reports that even before yesterday’s events, Oscar winning director Kathryn Bigelow had been preparing to cast an Indie movie astonishingly titled Kill Bin Laden, which would revolve around a failed attempt to kill the Al-Qaeda terrorist and mastermind behind 9/11 as he was hiding out in the border region of Pakistan and Afghanistan. It would be a black-ops thriller set around the same special forces team who would eventually kill ‘The World’s Most Wanted Man’ and would be based on a screenplay by Bigelow’s Hurt Locker writer Mark Boal but let’s face it, the movie didn’t really have an ending until yesterday.

As details kept emerging about both this project and the nature of how Osama was taken down, Variety then updated the story with the news that Boal’s script would be updated to include the sensational 40 minute take down of Osama in his custom-built mansion/compound in Pakistan which only happened two days ago.

The movie will film this summer if casting can come together and a financial backer agrees to make the movie (Fleming says he’s heard studios are ‘anxious’ to get a patriotic movie about the events off the ground given the nature of the reaction to the story in the U.S. – and I would agree) and in fact things look to be lining up as Joel Edgerton seems to have met with Bigelow and is about to be officially cast and the Ellison family are eager to fund.

Edgerton had a great 2010 after his performance in Animal Kingdom got him noticed like never before and most recently he was Tony Gilroy’s first choice to lead The Bourne Legacy, until Universal brass decided to go with Jeremy Renner.

The timing of Osama’s killing couldn’t have been better for Bigelow and Boal. If it happened in a few weeks/months, the duo might have been too deep into production to change the story and the film would be a non-event as it would be severely out-dated and insignificant to the real story before it was even complete.

Boal, an investigate journalist who has great sources to the military intelligence is now furiously re-writing the second half of his screenplay to include yesterday’s events and he was actually due to fly out to Afghanistan in a few days to scout locations but that trip has been delayed. More likely is they will find ‘close enough’ replica’s of countries like Iraq, Afghanistan and Pakistan to shoot the movie as safely as possible.

Hollywood Elsewhere have heard from a source close to the production that the movie is probably not going to be called Kill Bin Laden as they have “another title idea but don’t want to say yet.”

Of course Bigelow’s project has a jump start on a movie about the takedown of the Al Qaeda terrorist simply because they were going ahead to shoot the movie they have been quietly working on for three years before the sensational news broke anyway, but we are sure they’ll be rival projects cropping up. Deadline reminds us of one;

As recently as 2006, Paramount Pictures had optioned Jawbreaker, a book by the American intelligence operative Gary Bernsten about the December 2011 U.S.-led military mission to hunt down and kill Bill Laden as a direct revenge attack for the events of that September. Bernsten was the CIA pointman to the Special Operation Forces mission and Fleming says;

The heavily vetted book detailed how close those forces came to finding and executing Bin Laden in the rugged mountains of Tora Bora until they were pulled back after a decision was made to let Pakistan tribal leaders lead the search — a decision experts felt helped Bin Laden get away.

Cyrus Nowrasteh (Path to 9/11) was brought in to re-write the first draft screenplay by Bernsten’s co-author Ralph Pezzullo and you won’t be surprised to hear that Oliver Stone was looking to direct it as his follow-up to World Trade Center. If I remember rightly, Stone had the idea to make three films about 9/11, his own trilogy, of which WTC was one and he wanted to follow up with ‘what happened next’, essentially.

Paramount and Stone never could see eye to eye on the project and the director then made his biopic of George W. Bush with Josh Brolin and rather astonishingly, Paramount had wondered since whether the film would be a good fit for their relaunch of Jack Ryan franchise. They thought better of it.

Jawbreaker could quickly become a revitalized project under a new director, or perhaps under Oliver Stone if in regards to the new developments, they can agree on a strategy to get it made.

But it’s Kill Bin Laden that looks to be the one that will be made first and it’s hard to argue the film’s importance or the global interest in seeing it made.

source: http://www.obsessedwithfilm.com/movie-news/kathyrn-bigelow-to-kill-bin-laden.php#ixzz1LHD4eefs

…και τέλος, αρνητικά σχόλια για την πρώτη εκτέλεση εχθρού σε ποιότητα High Definition  1080p με δορυφορική τηλεοπτική σύνδεση σε office/home theater απο την μπλογκόσφαιρα κλικ εδω και η ιστορία ήδη (18.00 Αθήνα) έχει αρχίζει να μπάζει καθώς όχι μόνον αμφισβητείται ευρέως απο τα social media αλλά και επίσημα χείλη με νέες εκδοχές(κλικ εδω) του τί και τί δεν έγινε.. 

from the blogosphere :

Let me see if I get this straight:  Osama Baby, back in 2001, repeatedly denies any involvement with 9/11 although he does seemingly enjoy hearing the news about it. Then, in December that same year, he does a 180 and suddenly grows thicker fingers, thicker nose, colors his beard (this Osama Baby is very vain) and then repeatedly explains that he was indeed the guy who planned and executed the attack, but that he had not counted on the iron being melted?! As a well versed civil engineer, having established the second-largest fortune in Saudi Arabia, Osama Baby naturally knew that (a) the buildings were made of steel; and (b) the temperature would never be high enough for the buildings to collapse during the attack! NOW, during the video recording (the video released in December 2001), Osama Baby decides to wear golden rings… an adornment that is banned according to his own religious beliefs… and no one would dispute that Osama Baby was indeed VERY firm on the religious issues?!

After a kidney operation about two months prior to 9/11, Osama Baby takes a dialysis machine on his back, brings his much loved and needed cane with him and humps through Afghanistan and Pakistan, never in any one cave more than one night at a time… for ten years?!

Osama Baby also manages to escape the biggest military and intelligence apparatus the world has ever witnessed… for ten years?!

On the day of Osama Baby’s proclaimed death.. what happened? He just couldn’t hold himself any longer, he justhad to go take a piss? Then, suddenly from the bushes jumps a man from CIA and shoots Osama Baby in the head.. a precision-shot to his head, I might add! His commander-in-chief then shouts at the CIA guy: “Why the fuck did you shoot him?” The CIA guy replies: “Hey, I’m sorry, man, but as a former US police officer I’m trained to automatically shoot first and ask questions later whenever we’re in a highly dangerous situation where a man points his dick at me… especially when it’s those, you know, dark-colored-skin guys! You know what, chief, I’ll just pop him another one… juuuust in case.”

THEN the soldiers remember to turn on the video camera and records – for what appears to be at least 30 minutes – theapartment, but FORGET to video record Osama Baby… they just take a snapshot. Those silly bananas!

During this intermezzo, one of the other CIA agents suddenly turns around and asks the other soldiers: “Hey, where the fuck is Osama, man?” The commander-in-chief replies: “We already dumped that motherfucker in the middle of the ocean somewhere where nobody can find him. And it’s a good thing, too” he adds, “so he won’t be able to find his way back… I have HAD it with this guy!”

One of the local Pakistani Mujahedins exclaims: “Wow, that was quick; the ocean is pretty far away!”

You can say that again, baby… wow, wow, WOWWW!! Teach me, Osama Baby! You’re my hero! Teach me how you do those wonderful magic tricks!!

στοιχεία ελληνικού κειμένου απο εδω

περαιτέρω σχετικά μαθήματα απο το παρελθόν….κλικ εδω

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-8653788864462752804&hl=en&fs=true

ΤΑ ΤΑΧΥΒΟΛΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΓΑ

ΤA KOKKINA AYΓΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ
Εδώ και πολλές μέρες υπάρχει μια πολεμική εναντίον των Blogs και όσων γράφουν την άποψή τους σε αυτά. Η βασική επιχειρηματολογία τους στηρίζεται στην ανωνυμία του κάθε αρθρογράφου καθώς και του κάθε Bloger ίσως και του κάθε απλού σχολιαστή…..
Υπάρχει όμως μία λεπτή κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει την δημοκρατική από την φασιστική αντίληψη περί ανωνυμίας και το αντίθετο. Ας πάρουμε και τις δύο απόψεις και την υπέρ της ανωνυμίας αλλά και της εναντίον της θέσης και ας εξετάσουμε τις δύο αυτές εκδοχές βάσει των δημοκρατικών θεσμών του κοινοβουλευτικού μας συστήματος…. Πρώτη άποψη…… Να καταργηθεί η ανωνυμία…. Ποιοί την ζητάνε; Αυτοί που έχουν μυστική ……
ψηφοφορία στην Βουλή και τρέμουν όταν γίνεται ονομαστική ψηφοφορία μην τυχόν και ξεφύγουν από την «δημοκρατικότητα» της κομματικής γραμμής που δεν θυμάμαι να αναφέρεται πουθενά στο Σύνταγμα της Ελλάδος…
Αυτοί που δυσκολεύονται να κατανοήσουν η μάλλον βολεύονται να μην μπορούν να ξεχωρίσουν το «Ισότιμο» των τριών εξουσιών Αυτοί που ψηφίζουν μυστικά μέσα σε γραφεία στη βουλή για να αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν χωρίς «διαρροές» στην κανονική ψηφοφορία της βουλής….
Αυτοί για τους οποίους ισχύει το «όποιος βγαίνει από το κοπάδι τον τρώει ο λύκος» …..
Αυτοί που ψηφίζουν μυστικά για τους πρόεδρους είτε στην Βουλή είτε στο κόμμα τους….
Αυτοί που αν κάνουν οποιοδήποτε αδίκημα έχουν άσυλο και πρέπει το αίτημα της άρσης της ασυλίας τους να περνά από μυστική πάλι ψηφοφορία…..
Αυτοί που έχουν κάνει μπράβους τους την Ελληνική Αστυνομία επειδή θεωρούν ότι η άποψη τους είναι η σωστή με το «έτσι θέλω»…..
Αυτοί που ξέρουν ΟΛΟΙ ποιοι έχουν κλέψει από αυτούς αλλά κατά κάποιο μαγικό τρόπο δεν καταδικάζουν ποτέ κανέναν αλλά από το 1974 και μετά κατηγορούν μονίμως ο ένας τον άλλο ότι «ρήμαξαν»….. «έκλεψαν»…. «τα έφαγαν»….. παρέδωσαν «καμένη γη»… «καίγανε τα χαρτιά στα υπουργεία τους πριν την παράδοση – παραλαβή»…… πρωθυπουργοί ονόμαζαν άλλους πρωθυπουργούς « Αρχιερείς της διαπλοκής»….. και άλλα τέτοια γραφικά και δεν σκέφτονται ότι εμείς τους πιστέψαμε και θεωρούμε ότι όλα αυτά που λέγανε τόσο καιρό είναι αλήθεια και ότι τώρα πρέπει να το αποδείξουν και οι ίδιοι ότι ισχύουν αυτά που κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο…..
Αυτοί που έχουν ψηφίσει τον κατάπτυστο νόμο «περί ευθύνης υπουργών»….
Αυτοί που αντί να ψηφίζουν τα νομοσχέδια που πρέπει να εκτελεί η κυβέρνηση, τους λέει η κυβέρνηση τι να ψηφίσουν στην κατάθεση των νομοσχεδίων……
Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για ΙΜΙΑ – ΣΑΜΙΝΑ – ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ – ΟΜΟΛΟΓΑ – ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ – ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ – SIEMENS – ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ – ΔΝΤ – ΣΟΡΟΣ και όλες τις γνωστές υποθέσεις …..
Αυτοί θέλουν να μην υπάρχει ανωνυμία…..
Η άλλη πλευρά τώρα….. Αυτοί που ζητάνε την ανωνυμία…..
Εδώ οφείλω να παραδεχτώ ότι η επώνυμη άποψη είναι πιο βαρύνουσα…. αλλά με μία βασική λεπτομέρεια ότι πρέπει να προστατεύεται και όχι να απειλείται…..
Όταν θα αλλάξουν όλα τα παραπάνω και είναι όλοι οι Έλληνες πραγματικά ίσοι σε όλα και υπάρχει πραγματική δικαιοσύνη τότε και φυσικά να συζητηθεί και η επώνυμη άποψη στα blogs….
Οπότε μέχρι να συμβεί αυτό, δικαίως θα ζητούν την ανωνυμία των blogs οι υπερασπιστές της ανωνυμίας…
Αλλά εκείνη την μέρα δεν θα είναι κανένας από όλους αυτούς τους πολέμιους της ανωνυμίας στην εξουσία…..
Οπότε συνεχίστε με τις μυστικές ψηφοφορίες σας προς το παρόν και αφήστε μας ανώνυμα να γράφουμε αυτά που πιστεύουμε αλλά και αυτά που εμείς ακούμε αυτά που ο καθημερινός Έλληνας κραυγάζει ακόμα και μέσα από τα μάτια του….
Έτσι κι αλλιώς φροντίσατε να κλείσετε τα αυτιά σας ώστε να μην ακούτε τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων….
κρατείστε τουλάχιστον τα μάτια σας ανοιχτά όχι μόνο για να διαβάζετε και καμιά διαφορετική άποψη υπάρχει κι άλλος λόγος…..
βλέπετε…… τα κόκκινα αυγά που περίσσεψαν από την Μ. Εβδομάδα είναι σφιχτά …..
…..και σε σύγκριση με τα γιαούρτια……. ταξιδεύουν γρηγορότερα…….
ΙΩΑΝΝΗΣ
αἰέν ἀριστεύειν

Αναρτήθηκε από gatzoli στις 6:58:00 πμ 

OSAMA BIN LADEN : THE END

Osama Bin Laden-Al Qaeda : the flip side of the story

 The  documentary from The Corbett Report, dealing with the founding and funding of what we know as Al Qaeda. This installment of the documentary goes into Zbigniew Brzezinski, Operation Cyclone, the ISI-CIA-MAK-US government funding circle and CIA connections to Osama Bin Laden.

http://www.dailymotion.com/swf/video/x7zs6x
Al Qaeda Doesn’t Exist (Documentary) – 2 by corbettreport

Ο κος ΣΟΡΟΣ

Το καλοκαίρι του 2003 ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Κούρος, δημοσίευσε το ακόλουθο άρθρο στο περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ». Τότε πολλοί ήταν εκείνοι που το θεώρησαν «συνομωσιολογικό». Ξέρετε ποιοι, τα παπαγαλάκια του συστήματος που προσπαθούν να εμφανίσουν ως «γραφική» και «εξωπραγματική» κάθε αποκάλυψη.

Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, είναι απλώς η πραγματικότητα. Διαβάστε το…

 Το άρθρο (καθώς και ο τονισμός του απο εμας) αναδημοσιεύεται με άδεια και επιθυμία του συγγραφέα 

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2003

Από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΡΟ

Κάθε ισχυρό κράτος (μητροπολιτικό) διαθέτει γεωπολιτικούς σχεδιασμούς που στην πράξη αποσκοπούν να θέσουν υπό την επιρροή του άλλα μικρότερα κράτη, από άποψη οικονομίας, στρατιωτικής ισχύος και τεχνολογικής ανάπτυξης. Τα κράτη αυτά που εντάσσονται στη σφαίρα επιρροής των μητροπολιτικών ονομάζονται «περιφερειακά».

Κάθε μητροπολιτικό κράτος που σχεδιάζει γεωπολιτικά (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, πολιτιστικά), σχεδιάζει, φυσικά, για την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων του και χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίπτωση τον οικονομικό, τον πολιτικό, τον στρατιωτικό ή τον πολιτιστικό μοχλό για να αλώσει κάποιο περιφερειακό κράτος και να το θέσει στη σφαίρα επιρροής του. Η Ελλάδα, ως κράτος περιφερειακό υφίσταται πιέσεις από διάφορα μητροπολιτικά κράτη, αλλά κυρίως από τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Κίνα. Καθένα από αυτά τα κράτη που λογίζονται ως μητροπολιτικά, σχεδιάζουν γεωπολιτικά για να προωθήσουν τα ποικίλα συμφέροντα τους στον ελλαδικό χώρο. Κατά καιρούς βγαίνουν διάφορα σενάρια στο φως της δημοσιότητας. Σενάρια που εκπονούνται από τους σχεδιαστές της εξωτερικής πολιτικής κάθε κράτους ή από διάφορα think tank που ερευνούν επάνω στα γεωπολιτικά δεδομένα.

Οι κυριότερες μέχρι στιγμής πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα, είναι στον πολιτιστικό τομέα, στον οικονομικό και στον πολιτικό. Ο στρατιωτικός τομέας δεν υφίσταται τον ίδιο βαθμό πίεσης διότι η στρατιωτική δυνατότητα της Ελλάδας θεωρείται ικανή.

Τα γεωπολιτικά σχέδια των μητροπολιτικών χωρών εκπονούνται σε δεδομένη στιγμή για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα σε βάθος χρόνου. Γνωρίζοντας τις ιδιαίτερες αδυναμίες του ελληνικού λαού αυτά τα σχέδια λαμβάνουν κατά κύριο λόγο υπόψη τον οικονομικό τομέα (π.χ. ορατά τα αποτελέσματα του πρόσφατου χρηματιστηριακού κραχ) και τον πολιτιστικό.

Ο πολιτιστικός τομέας είναι πολύ σημαντικός για την διατήρηση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας και γι’ αυτό οι πιέσεις προς αυτή την πλευρά είναι διαρκείς και συνεπείς για τουλάχιστον δύο δεκαετίες και θα συνεχίσουν για αρκετές δεκαετίες ακόμα, έως ότου ομογενοποιηθούμε μέσα στη δίνη της παγκοσμιοποίησης.
Η εσωτερική αντίσταση του ελληνικού λαού ίσως ήταν αυτή που ανάγκασε τον σπουδαίο γεωπολιτικό σχεδιαστή Σ. Χάντιγκτον να μας τοποθετήσει πολιτισμικά στην πλευρά της Ανατολής όταν κατασκεύαζε τον γεωπολιτικό χάρτη που διαχώριζε την Ανατολή από τη Δύση.

Ο Χάντιγκτον δεν είναι ο μοναδικός σχεδιαστής γεωπολιτικών μοντέλων στις Η.Π.Α. Είναι αρκετά τα κέντρα που σχεδιάζουν και προωθούν τα σχέδια τους ανάλογα με τις εκάστοτε επικρατούσες πολιτικές ισορροπίες. Ένα άλλο σενάριο είχε εκπονηθεί από το αμερικανικό Ίδρυμα Στρατηγικών Ερευνών RAD και είχε δεί το φως της δημοσιότητας το 1998, το οποίο μιλούσε για ελληνοτουρκικό πόλεμο που θα ξεσπούσε το 2003. Αφορμή γι’ αυτόν τον πόλεμο θα ήταν επεισόδια που θα ξεσπούσαν στην περιοχή της Θράκης, τα οποία θα δώσουν την αφορμή στα τουρκικά στρατεύματα να εισβάλουν στο ελληνικό έδαφος για να προασπίσουν τους μουσουλμάνους δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας. Αυτός ο σχεδιασμός για ουδέτερη ζώνη στη Θράκη υπήρχε από το 1945 και είχε εκπονηθεί από γερμανικά γεωπολιτικά κέντρα και όπως φαίνεται αυτούς τους σχεδιασμούς τους υιοθέτησαν σήμερα οι Αμερικανοί. Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφορούσαν διάφοροι χάρτες αμερικανικής πάλι υποστηρίξεως που έφεραν την Μακεδονία αποκομμένη από τον ελληνικό κορμό και ενσωματωμένη στα Σκόπια. Μάλιστα το ίδιο το Σύνταγμα των Σκοπίων μιλούσε ξεκάθαρα για τις στρατηγικές βλέψεις αυτές των Σκοπιανών. Σήμερα φαίνεται πως έχουν ατονήσει λόγω των εξελίξεων. Τα ίδια πάνω κάτω σχέδια για τη Μακεδονία έχουν και οι Βούλγαροι εθνικιστές παρόλο που εδώ και αρκετά χρόνια τα έχουν απεμπολήσει λόγω της δεινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει.
Εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια κυκλοφορούν χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας που έχουν προσαρτημένη όλη την Ήπειρο. Μάλιστα, στα διάφορα διπλωματικά γραφεία οι Αλβανοί πολιτικοί κυκλοφορούσαν απόψεις για διεκδικήσεις και δικαιώματα επί της αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα.

Ένα άλλο σχέδιο που εκπονήθηκε πάλι σε αμερικανικά γραφεία αφορούσε στη δημιουργία τωνΗνωμένων Βαλκανικών Κρατών, κατά το αμερικανικό πρότυπο. Ένα σχεδίασμα που θα απέκοπτε τα Βαλκάνια από την υπόλοιπη Ευρώπη, θα απέκοπτε οριστικά τη Ρωσία από το Αιγαίο και θα ελεγχόταν εξ’ ολοκλήρου από τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων.

Ένα τελευταίο σενάριο για το μέλλον του ελληνικού χώρου και του ελληνικού έθνους έχει τεθεί υπό την αιγίδα του διαβόητου Τζ. Σόρος, ο οποίος για περισσότερο από μια δεκαετία δραστηριοποιείται στον χώρο των Βαλκανίων με τα διάφορα ιδρύματα του και τις χρηματιστηριακές του επιχειρήσεις. Το σχέδιο αυτό έχει αρκετές δεκαετίες (;) ορίζοντα υλοποίησης και προβλέπει:

Α. αγορά εδαφών που θα φτάσουν το 30% των εκτάσεων.


Β. εξαγορά των ελληνικών τραπεζών.


Γ. εκμηδένιση της ελληνικής βιομηχανίας.


Δ. μείωση της αγροτική παραγωγής στο ελάχιστο δυνατό όριο.


Ε. εξαγορά των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και μεταβολή της Ελλάδας σε κέντρο τουρισμού φθηνού επιπέδου.


Στ. λαθρομετανάστες θα καταλάβουν τους ακατοίκητους χώρους της ελληνικής υπαίθρου.


Ζ. Έλληνες εργάτες και διανοούμενοι θα διευκολύνονται να μεταναστεύσουν στις βαλκανικές και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.


Η. έλεγχος των εσόδων από την πορνεία και τα ναρκωτικά.

Αυτό είναι το «μαύρο» σενάριο των νέων αμερικανικών γεωπολιτικών σχεδιασμών, αλλά δεν θα κλείσουμε μ’ αυτό. Θα κλείσουμε με την άποψη του καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Ι. Μάζη ο οποίος αποδέχεται ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να αισιοδοξούμε. Ο Ι. Μάζης θεωρεί ότι όταν λυθούν σοβαρά γεωπολιτικά ζητήματα που αφορούν πρώτα απ’ όλα το ξεμπέρδεμα της κατάστασης στην Μέση Ανατολή, την ασφαλή επιβίωση του Ισραήλ, την εξασφάλιση του Ανατολικού Αιγαίου ως ασφαλούς διόδου των πετρελαίων της Κασπίας, τον εκδυτικισμό της Τουρκίας, γεγονότα που έχουν δρομολογηθεί σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, τότε στην χώρα μας θα υπάρξει ηρεμία και θα λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που σήμερα την ταλανίζουν. Είδομεν.

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι του 2003 στο περιοδικό «Γυναίκα»

ΜΜΕ @ ΕΛΛΑΔΑ, ΧΑΜΟΣ ΑΕ

αναδημοσίευση απο εδω

ΑΠΕΙΛΗ ΛΟΥΚΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗΝ MARFIN ΓΙΑ ΔΥΟ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ- ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Η ΙΜΑΚΟ- ΝΕΟ ΦΛΕΡΤ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ναυάγησαν οριστικά λόγω…ασυμφωνίας χαρακτήρων οι (χαλαρές) επαφές της Μάνιας Τεγοπούλου με τον Χρήστο Κοπελούζο (γιό του Δημήτρη), ο οποίος δραστηριοποιείται τους τελευταίους μήνες στον χώρο του Διαδικτύου, με αντικείμενο την πιθανή εξαγορά της Ελευθεροτυπίας από το νέο επιχειρηματία.
Η δυσκολία στην επικοινωνία, η απουσία στρατηγικού σχεδίου από την πλευρά της ιδιοκτήτριας της ιστορικής Ελευθεροτυπίας και η άγνοια του Χρήστου Κοπελούζου σχετικά με τα κόστη παραγωγής των εφημερίδων και τα χρέη της συγκεκριμένης εφημερίδας, οδήγησαν σε διακοπή των συζητήσεων που γίνονταν, κυρίως, μέσω τρίτων…


Μετά από αυτή την εξέλιξη η Μάνια Τεγοπούλου ετοιμάζεται για ένα νέο γύρο επαφών με τραπεζίτες, παρά το γεγονός ότι την τελευταία φορά (προ διμήνου) συνάντησε κλειστές πόρτες στο αίτημά της για νέο δανεισμό. Ο Μιχάλης Σάλλας δεν προτίθεται να αλλάξει στάση, ενώ κάθετα αντίθετοι είναι στην Alpha Bank και στη Eurobank. Μόνο η πλευρά του Ανδρέα Βγενόπουλου άφησε, την τελευταία φορά, ανοικτά κάποια μικρά παράθυρα, τώρα, όμως, κάτι τέτοιο φαντάζει απίθανο. Η MIG έχει σοβαρά προβλήματα με την έκθεση δύο διαφημιστικών δικής της επιρροής στο Alter, κάτι το οποίο θα την αναγκάσει να εξασφαλίσει ρευστότητα για να αποτρέψει τα “κανόνια”, ενώ ο κ. Βγενόπουλος έχει ανοικτά διάφορα μέτωπα: πρώτον, τις συζήτήσεις για την πώληση του κλάδου της Marfin στην Κύπρο (σε γνωστό πολυεθνικό ολλανδικό όμιλο) και, δεύτερον, η εκκρεμότητά σχετικά με το μέλλον του Παναθηναϊκού, καθώς σχεδόν όλοι θεωρούν πως είναι ο μόνος που μπορεί να αποτρέψει μία θεαματική (αναγκαστική) επιστροφή της οικογένειας Βαρδινογιάννη.
Εκτός του Alter – που θα περιέλθει σε απραξία και θα συρρικνωθεί σε βαθμό αφανισμού μέχρι το φθινόπωρο- και την απαξίωση (πιθανώς και την αναστολη της έκδοσης ) της Ελευθεροτυπίας, άμεσο πρόβλημα επιβίωσης αντιμετωπίζουν ο όμιλος ΙΜΑΚΟ του Πέτρου Κωστόπουλου ( οι φήμες θέλουν να έχει υποθηκεύσει τόσο τη βίλα της Φιλοθέης, όσο και το εξοχικό στη Μύκονο), ενώ ο Σταύρος Ψυχάρης βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με τον Βίκτωρα Ρέστη για να τον πείσει να τοποθετήσει πάνω από 15 εκατομμύρια στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του ΔΟΛ.
Σε αναζήτηση ρευστότητας βρίσκονται και οι Θέμος Αναστασιάδης και Τάσος Καραμήτσος του “Πρώτου Θέματος”. Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν να έχουν αναζωπυρωθεί οι συζητήσεις με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, εξ αφορμής κάποιων σχεδίων για επενδύσεις στο διαδίκτυο χρώματος…κόκκινου, και στο πλαίσιο αυτό οι δύο εκδότες προσπαθούν να πείσουν τον εφοπλιστή να στηρίξει οικονομικά την μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα. Σε μία τέτοια πιθανότητα αντιδρά το …φιλικό περιβάλλον του εφοπλιστή –λέγε με Ντόρα..


…και αναδημοσίευση απο εδω

Το “σύστημα” Γιαννίκου

εφ. “ΚΕΦΑΛΑΙΟ”

Ο Κ. Γιαννίκος δεν είναι καινούργιος στην ελληνική τηλεόραση. Έχει περάσει από τα μεγαλύτερα ελληνικά κανάλια, σε σημαντικές θέσεις-κλειδί στη διοικητική τους δομή κι έχει μάθει από μικρός όλο το σύστημα λειτουργίας τους, είτε αφορά το πρόγραμμα, είτε τη διαφήμιση, είτε το ειδησεογραφικό κομμάτι.

Όσοι τον ξέρουν καλά οφείλουν να ομολογήσουν ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερα χαρισματικό άνθρωπο, με αίσθηση του χιούμορ, φιλόδοξο και με ένα χαρακτηριστικό: το ταλέντο του στην πώληση. Ο Γιαννίκος μπορεί να σε πείσει ότι έξω από το γραφείο σου χιονίζει, ενώ στην πραγματικότητα επικρατεί καύσωνας, ή ότι είναι μεσημέρι, ενώ στην πραγματικότητα είναι μεσάνυχτα! Σίγουρα δεν είναι τυχαία περίπτωση.

Ενώ ήταν καταξιωμένος διευθύνων σύμβουλος του Star για αρκετά χρόνια, μια ωραία πρωία αποφάσισε να αφήσει το πηδάλιο του σταθμού, για να ανοίξει τα φτερά του. Δέχθηκε μια πρόταση «που δεν μπορούσε να αρνηθεί», όπως δήλωσε αργότερα. Από μεγαλοστέλεχος καναλιού, κλήθηκε από τον Γιώργο Κουρή όχι μόνο να αναλάβει εν λευκώ τα ηνία του Alter, αλλά ταυτόχρονα να πάρει και το 25% του καναλιού, εισηγμένου στο Χ.Α., με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ενδεχόμενο επιτυχίας του καναλιού και αντίστοιχης, φυσικά, ανόδου της μετοχής της Ελεύθερης Τηλεόρασης, ιδιοκτήτριας του καναλιού.

Το Star αναλαμβάνει ο Πάνος Κυριακόπουλος -εξαιρετικά επιτυχημένο στέλεχος στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου των ΕΛΤΑ-, ο οποίος «στρώνεται» στη δουλειά, την οποία σύντομα μαθαίνει (από την καλή και την ανάποδη!). Εν ολίγοις, ανακαλύπτει έντρομος ότι ο προηγούμενος διευθύνων σύμβουλος (δηλ. ο Κ. Γιαννίκος) έχει προπουλήσει τον διαφημιστικό χρόνο του σταθμού τουλάχιστον για ένα έτος, γεγονός που σημαίνει ότι ο σταθμός θα πρέπει να λειτουργήσει για πάνω από έναν χρόνο χωρίς στην πραγματικότητα να εισπράττει, αφού οτιδήποτε είχε ήδη προεισπραχθεί!

Ο Κ. Γιαννίκος παρακολουθεί πλέον εξ αποστάσεως (ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, πλέον, του Alter) και ετοιμάζει τη δική του νέα αντεπίθεση. Σαρώνει τη διαφημιστική αγορά, υποσχόμενος παχυλά ΥΕΒ (year end bonus, ήτοι επιστροφές στη γλώσσα των διαφημιστών), και καταφέρνει σε σύντομο χρονικό διάστημα να ανεβάσει το μερίδιο του Alter σε αυτήν.

Το «σύστημα» του εξελίσσεται πλέον παντοιοτρόπως. 

Ανενόχλητος, αφού είχε την εν λευκώ διοίκηση στην εισηγμένη, όπου η οικογένεια Κουρή δεν συμμετέχει διοικητικά στην ουσία, παρά μόνο μετοχικά (ο Ανδρέας Κουρής είχε μόνο τη θέση του μη εκτελεστικού αντιπροέδρου), πουλά τον αέρα του σταθμού, δημιουργώντας σημαντικούς τζίρους – που, όμως, στην ουσία είναι εικονικοί, αφού ένα σημαντικό μέρος επιστρέφει με τη μορφή του ΥΕΒ στις διαφημιστικές. Για να γίνει πιο ανταγωνιστικός, βγαίνει στην τραπεζική αγορά, λαμβάνει, με βάση τους τζίρους, χρηματοδότηση και αγοράζει πιο ανταγωνιστικό πρόγραμμα, αλλά φέρνει και καλά ονόματα στον σταθμό, προκειμένου να ανεβάσει την τηλεθέαση και να δικαιολογήσει την προσέλκυση διαφήμισης.

Ταυτόχρονα, χτίζει ένα σημαντικό δίκτυο προσωπικών επιχειρήσεων, που εκμεταλλεύονται τη δωρεάν προβολή που τους παρέχει ο σταθμός. Από τηλεοπτικά περιοδικά, μέχρι τον «Κόσμο του Επενδυτή» και τη Γενική Θεαμάτων με τις δεκάδες παραστάσεις, παιδικά βιβλία και εκδόσεις (Μοντέρνοι Καιροί), καθώς και δισκογραφικές εταιρείες (Λύρα, FM Records), οι οποίες όχι μόνο βασίζονται στη δωρεάν διαφήμιση από το Alter, αλλά τροφοδοτούν τα έντυπά του με φτηνά CD και DVD, προκειμένου να συντηρούν υψηλές κυκλοφορίες (και όλα αυτά, βέβαια, χάρη στις συνέργειες και τον άπλετο δωρεάν διαφημιστικό χρόνο του Alter και της ιδιοκτήτριας εισηγμένης την οποία διοικεί).

Κάποια στιγμή, ο δανεισμός ξεφεύγει. Και τότε, χωρίς δεύτερη κουβέντα, μπαίνει μπρος το… πατροπαράδοτο σύστημα της προπώλησης χρόνου, με το αζημίωτο φυσικά. Λέγεται ότι το Alter σήμερα έχει προπουλημένο χρόνο στις διαφημιστικές εταιρείες ύψους 160 εκατ. ευρώ (δηλ. χρήματα που οφείλει συνολικά στη διαφημιστική αγορά), πέραν του τραπεζικού δανεισμού, ύψους περίπου 250 εκατ. ευρώ.

Το ερώτημα που θέτει ο απλός «επενδυτής» του Alter (μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για εισηγμένη επιχείρηση) είναι πού πήγαν, άραγε, όλα αυτά τα χρήματα, όταν, μάλιστα, η εταιρεία, για σειρά ετών, έδειχνε κέρδη! Αυτό μάλλον θα πρέπει να το ψάξουν οι αρμόδιες Αρχές (Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, Χρηματιστήριο, ΣΔΟΕ κ.λπ.), οι οποίες, μέχρι στιγμής, σφυρίζουν αδιάφορα, όπως, άλλωστε, συνηθίζουν να κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις μέχρι σήμερα (ως γνωστόν, διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο).

Και ας μην αναφερθούμε στις αλληλένδετες σχέσεις «διαπλοκής» με τις προσωπικές εταιρείες Γιαννίκου – ένα πραγματικό κουβάρι, όπως διαπιστώνουν οι τράπεζες.

Οι τράπεζες, που φαίνεται πως διαπίστωσαν πρόσφατα ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν (μην ξεχνάμε ότι η πτώση στα έσοδα της διαφήμισης ξεπερνά το 60%), αναγκάζονται να τραβήξουν την πρίζα και να δουν πώς θα σώσουν τις χρεωμένες διαφημιστικές εταιρείες, για να μην καταρρεύσουν και αυτές (τουλάχιστον τρεις κινδυνεύουν άμεσα με στάση πληρωμών) και στη συνέχεια συμπαρασύρουν και τουλάχιστον τα μισά ελληνικά ΜΜΕ στα οποία έχουν υποχρεώσεις, δημιουργώντας ένα μοναδικό ντόμινο στην αγορά της διαφήμισης και των μέσων ενημέρωσης που όμοιό του δεν έχει υπάρξει ξανά.

Ο ταλαντούχος μουσικός παραγωγός (αυτή ήταν η πρώτη δουλειά του Κ. Γιαννίκου) και φέρελπις executive της τηλεόρασης και των εκδόσεων κατάφερε να βάλει στο χέρι το μεγαλύτερο μέρος της διαφημιστικής αγοράς, τους μετόχους της Ελεύθερης Τηλεόρασης, τις μισές ελληνικές τράπεζες και 500 απλήρωτους εδώ και μήνες εργαζόμενους, χάρη στο μοναδικό ταλέντο του να πείθει τον συνομιλητή του ότι… μπορεί και να είναι ελέφαντας. Τέτοιο ταλέντο δημιουργίας φούσκας σε μια αγορά με το μέγεθος της ελληνικής θα έπρεπε να μπει στα ρεκόρ Γκίνες… Αλλά μη βιαζόμαστε… Μπορεί όντως και να μπει..

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΖΩΝ ΚΕΝΝΕΝΤΥ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

“If you tell a lie big enough and keep repeating it, people will eventually come to believe it. The lie can be maintained only for such time as the State can shield the people from the political, economic and/or military consequences of the lie. It thus becomes vitally important for the State to use all of its powers to repress dissent, for the truth is the mortal enemy of the lie, and thus by extension, the truth is the greatest enemy of the State.”

Joseph Goebbels

Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία απο τους παροικούντες και τους πάσης φύσης κερδοσκόπους διαδρομιστές στο μέγαρο Μαξίμου για τους “κουκουλοφόρους του διαδικτύου”, τους “άναρχους μπλόγκερς”, και την πραγματική ελευθερία του λόγου πέρα απο τα καθεστωτικά και διαπλεκόμενα ΜΜΕ μέσω των εργαλείων της παγκόσμιας κοινωνικής δικτύωσης (μπλόγκς, facebook, twitter, κλπ, κλπ.), παραθέτουμε αποσπάσματα απο την ομιλία του αγρίως δολοφονηθέντος προέδρου των ΗΠΑ Τζων Κέννεντυ πρός τους εκπροσώπους των ΜΜΕ  για την ενημέρωσή τους και ιδεοληψία σε σχέση με τα εξεταζόμενα σχέδια καταστολής, φίμωσης και “άγριου κυνηγητού απο άκρου σε άκρο της επικράτειας” των δικτύων έκφρασης των ελευθέρων πολιτών αυτής της χώρας.

Πέρα από το δεδομένο τεχνολογικό αδιέξοδο και ατελέσφορο μιας τέτοιας κίνησης, η κυβέρνηση εκτίθεται πολλαπλά στην Ιστορία…

“An error does not become a mistake until you refuse to 
correct it.”


JFK,1961

…without debate, without criticism, no Administration and no country can succeed and no Republic can survive. 

That is why the Athenian lawmaker Solon decreed it a crime for any citizen to shrink from controversy.

…αnd that is why our press was protected by the First Amendment– the only business in America specifically protected by the Constitution–not primarily to amuse and entertain, not to emphasize the trivial and the sentimental, not to simply “give the public what it wants”–but to inform, to arouse, to reflect, to state our dangers and our opportunities, to indicate our crises and our choices, to lead, mold, educate and sometimes even anger public opinion. This means greater coverage and analysis of international news–for it is no longer far away and foreign but close at hand and local. It means greater attention to improved understanding of the news as well as improved transmission (!-ed)…

JFK , ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΖΩΝ ΚΕΝΝΕΝΤΥ

…Η λέξη μυστικότητα είναι αποκρουστική σε μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία και είμαστε ως άνθρωποι φύση-θέση και ιστορικά αντίθετοι στις «μυστικές εταιρείες», στους «μυστικούς σκοπούς» και στα «μυστικά σχέδια». Γιατί αντιτασσόμαστε παντού, σε όλο τον κόσμο, σε κάθε απόλυτη και άσπλαχνη συνωμοσία που στηρίζεται πρώτιστα στη συγκάλυψη επεκτείνοντας την σφαίρα επιρροής της, στο συγκεκαλυμένο αντί του ξεκάθαρου, στην ανατροπή αντι των εκλογών, στο εκφοβισμό αντί της ελεύθερης επιλογής. Είναι ένα σύστημα που έχει επιστρατευμένους πολλούς ανθρώπους και εφόδια στενά δεμένα μεταξύ τους, μια ιδιαίτερα αποδοτική μηχανή που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, διανοουμενίστικες, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές διαδικασίες.

Οι προετοιμασίες της κρύβονται, δεν δημοσιεύονται.

Τα λάθη της θάβονται, δεν ανακοινώνονται.

Οι αποστάτες της εξαφανίζονται, δεν εγκωμιάζονται.

Καμιά δαπάνη δεν εξετάζεται, κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται.

Για αυτό ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλων, θέσπισε ως έγκλημα, για οποιοδήποτε πολίτη τη μη συμμετοχή του στα κοινά.

 Είμαι βέβαιος πως με την βοήθειά σας, ο άνθρωπος θα μείνει αυτό που γεννήθηκε να είναι:

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ…

the full speech “the President AND the Press”

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=642552841321950688&hl=en&fs=true

President John F. Kennedy

Waldorf-Astoria Hotel

New York City, April 27, 1961

Mr. Chairman, ladies and gentlemen:

I appreciate very much your generous invitation to be here tonight.

You bear heavy responsibilities these days and an article I read some time ago reminded me of how particularly heavily the burdens of present day events bear upon your profession.

You may remember that in 1851 the New York Herald Tribune under the sponsorship and publishing of Horace Greeley, employed as its London correspondent an obscure journalist by the name of Karl Marx.

We are told that foreign correspondent Marx, stone broke, and with a family ill and undernourished, constantly appealed to Greeley and managing editor Charles Dana for an increase in his munificent salary of $5 per installment, a salary which he and Engels ungratefully labeled as the “lousiest petty bourgeois cheating.”

But when all his financial appeals were refused, Marx looked around for other means of livelihood and fame, eventually terminating his relationship with the Tribune and devoting his talents full time to the cause that would bequeath the world the seeds of Leninism, Stalinism, revolution and the cold war.

If only this capitalistic New York newspaper had treated him more kindly; if only Marx had remained a foreign correspondent, history might have been different. And I hope all publishers will bear this lesson in mind the next time they receive a poverty-stricken appeal for a small increase in the expense account from an obscure newspaper man.

I have selected as the title of my remarks tonight “The President and the Press.” Some may suggest that this would be more naturally worded “The President Versus the Press.” But those are not my sentiments tonight.

It is true, however, that when a well-known diplomat from another country demanded recently that our State Department repudiate certain newspaper attacks on his colleague it was unnecessary for us to reply that this Administration was not responsible for the press, for the press had already made it clear that it was not responsible for this Administration.

Nevertheless, my purpose here tonight is not to deliver the usual assault on the so-called one party press. On the contrary, in recent months I have rarely heard any complaints about political bias in the press except from a few Republicans. Nor is it my purpose tonight to discuss or defend the televising of Presidential press conferences. I think it is highly beneficial to have some 20,000,000 Americans regularly sit in on these conferences to observe, if I may say so, the incisive, the intelligent and the courteous qualities displayed by your Washington correspondents.

Nor, finally, are these remarks intended to examine the proper degree of privacy which the press should allow to any President and his family.

If in the last few months your White House reporters and photographers have been attending church services with regularity, that has surely done them no harm.

On the other hand, I realize that your staff and wire service photographers may be complaining that they do not enjoy the same green privileges at the local golf courses that they once did.

It is true that my predecessor did not object as I do to pictures of one’s golfing skill in action. But neither on the other hand did he ever bean a Secret Service man.

My topic tonight is a more sober one of concern to publishers as well as editors.

I want to talk about our common responsibilities in the face of a common danger. The events of recent weeks may have helped to illuminate that challenge for some; but the dimensions of its threat have loomed large on the horizon for many years. Whatever our hopes may be for the future–for reducing this threat or living with it–there is no escaping either the gravity or the totality of its challenge to our survival and to our security–a challenge that confronts us in unaccustomed ways in every sphere of human activity.

This deadly challenge imposes upon our society two requirements of direct concern both to the press and to the President–two requirements that may seem almost contradictory in tone, but which must be reconciled and fulfilled if we are to meet this national peril. I refer, first, to the need for a far greater public information; and, second, to the need for far greater official secrecy.

I

The very word “secrecy” is repugnant in a free and open society; and we are as a people inherently and historically opposed to secret societies, to secret oaths and to secret proceedings. We decided long ago that the dangers of excessive and unwarranted concealment of pertinent facts far outweighed the dangers which are cited to justify it. Even today, there is little value in opposing the threat of a closed society by imitating its arbitrary restrictions. Even today, there is little value in insuring the survival of our nation if our traditions do not survive with it. And there is very grave danger that an announced need for increased security will be seized upon by those anxious to expand its meaning to the very limits of official censorship and concealment. That I do not intend to permit to the extent that it is in my control. And no official of my Administration, whether his rank is high or low, civilian or military, should interpret my words here tonight as an excuse to censor the news, to stifle dissent, to cover up our mistakes or to withhold from the press and the public the facts they deserve to know.

But I do ask every publisher, every editor, and every newsman in the nation to reexamine his own standards, and to recognize the nature of our country’s peril. In time of war, the government and the press have customarily joined in an effort based largely on self-discipline, to prevent unauthorized disclosures to the enemy. In time of “clear and present danger,” the courts have held that even the privileged rights of the First Amendment must yield to the public’s need for national security.

Today no war has been declared–and however fierce the struggle may be, it may never be declared in the traditional fashion. Our way of life is under attack. Those who make themselves our enemy are advancing around the globe. The survival of our friends is in danger. And yet no war has been declared, no borders have been crossed by marching troops, no missiles have been fired.

If the press is awaiting a declaration of war before it imposes the self-discipline of combat conditions, then I can only say that no war ever posed a greater threat to our security. If you are awaiting a finding of “clear and present danger,” then I can only say that the danger has never been more clear and its presence has never been more imminent.

It requires a change in outlook, a change in tactics, a change in missions–by the government, by the people, by every businessman or labor leader, and by every newspaper. For we are opposed around the world by a monolithic and ruthless conspiracy that relies primarily on covert means for expanding its sphere of influence–on infiltration instead of invasion, on subversion instead of elections, on intimidation instead of free choice, on guerrillas by night instead of armies by day. It is a system which has conscripted vast human and material resources into the building of a tightly knit, highly efficient machine that combines military, diplomatic, intelligence, economic, scientific and political operations.

Its preparations are concealed, not published. Its mistakes are buried, not headlined. Its dissenters are silenced, not praised. No expenditure is questioned, no rumor is printed, no secret is revealed. It conducts the Cold War, in short, with a war-time discipline no democracy would ever hope or wish to match.

Nevertheless, every democracy recognizes the necessary restraints of national security–and the question remains whether those restraints need to be more strictly observed if we are to oppose this kind of attack as well as outright invasion.

For the facts of the matter are that this nation’s foes have openly boasted of acquiring through our newspapers information they would otherwise hire agents to acquire through theft, bribery or espionage; that details of this nation’s covert preparations to counter the enemy’s covert operations have been available to every newspaper reader, friend and foe alike; that the size, the strength, the location and the nature of our forces and weapons, and our plans and strategy for their use, have all been pinpointed in the press and other news media to a degree sufficient to satisfy any foreign power; and that, in at least in one case, the publication of details concerning a secret mechanism whereby satellites were followed required its alteration at the expense of considerable time and money.

The newspapers which printed these stories were loyal, patriotic, responsible and well-meaning. Had we been engaged in open warfare, they undoubtedly would not have published such items. But in the absence of open warfare, they recognized only the tests of journalism and not the tests of national security. And my question tonight is whether additional tests should not now be adopted.

The question is for you alone to answer. No public official should answer it for you. No governmental plan should impose its restraints against your will. But I would be failing in my duty to the nation, in considering all of the responsibilities that we now bear and all of the means at hand to meet those responsibilities, if I did not commend this problem to your attention, and urge its thoughtful consideration.

On many earlier occasions, I have said–and your newspapers have constantly said–that these are times that appeal to every citizen’s sense of sacrifice and self-discipline. They call out to every citizen to weigh his rights and comforts against his obligations to the common good. I cannot now believe that those citizens who serve in the newspaper business consider themselves exempt from that appeal.

I have no intention of establishing a new Office of War Information to govern the flow of news. I am not suggesting any new forms of censorship or any new types of security classifications. I have no easy answer to the dilemma that I have posed, and would not seek to impose it if I had one. But I am asking the members of the newspaper profession and the industry in this country to reexamine their own responsibilities, to consider the degree and the nature of the present danger, and to heed the duty of self-restraint which that danger imposes upon us all.

Every newspaper now asks itself, with respect to every story: “Is it news?” All I suggest is that you add the question: “Is it in the interest of the national security?” And I hope that every group in America–unions and businessmen and public officials at every level– will ask the same question of their endeavors, and subject their actions to the same exacting tests.

And should the press of America consider and recommend the voluntary assumption of specific new steps or machinery, I can assure you that we will cooperate whole-heartedly with those recommendations.

Perhaps there will be no recommendations. Perhaps there is no answer to the dilemma faced by a free and open society in a cold and secret war. In times of peace, any discussion of this subject, and any action that results, are both painful and without precedent. But this is a time of peace and peril which knows no precedent in history.

II

It is the unprecedented nature of this challenge that also gives rise to your second obligation–an obligation which I share. And that is our obligation to inform and alert the American people–to make certain that they possess all the facts that they need, and understand them as well–the perils, the prospects, the purposes of our program and the choices that we face.

No President should fear public scrutiny of his program. For from that scrutiny comes understanding; and from that understanding comes support or opposition. And both are necessary. I am not asking your newspapers to support the Administration, but I am asking your help in the tremendous task of informing and alerting the American people. For I have complete confidence in the response and dedication of our citizens whenever they are fully informed.

I not only could not stifle controversy among your readers–I welcome it. This Administration intends to be candid about its errors; for as a wise man once said: “An error does not become a mistake until you refuse to correct it.” We intend to accept full responsibility for our errors; and we expect you to point them out when we miss them.

Without debate, without criticism, no Administration and no country can succeed–and no republic can survive. 

That is why the Athenian lawmaker Solon decreed it a crime for any citizen to shrink from controversy. 

And that is why our press was protected by the First Amendment– the only business in America specifically protected by the Constitution- –not primarily to amuse and entertain, not to emphasize the trivial and the sentimental, not to simply “give the public what it wants”–but to inform, to arouse, to reflect, to state our dangers and our opportunities, to indicate our crises and our choices, to lead, mold, educate and sometimes even anger public opinion.

This means greater coverage and analysis of international news–for it is no longer far away and foreign but close at hand and local. It means greater attention to improved understanding of the news as well as improved transmission. And it means, finally, that government at all levels, must meet its obligation to provide you with the fullest possible information outside the narrowest limits of national security–and we intend to do it.

III

It was early in the Seventeenth Century that Francis Bacon remarked on three recent inventions already transforming the world: the compass, gunpowder and the printing press. Now the links between the nations first forged by the compass have made us all citizens of the world, the hopes and threats of one becoming the hopes and threats of us all. In that one world’s efforts to live together, the evolution of gunpowder to its ultimate limit has warned mankind of the terrible consequences of failure.

And so it is to the printing press–to the recorder of man’s deeds, the keeper of his conscience, the courier of his news–that we look for strength and assistance, confident that with your help man will be what he was born to be: free and independent.

σχετικό αρχείο/archive εδω/here


JFK σχετική δημοσίευση εδω